częstym oddawaniem moczu, wyciekiem ropy z pochwy, opuchlizną okolic brzucha, zapaścią. Symptomy pojawiają się do 5 tygodni po cieczce. Ropomacicze u starej suki wymaga leczenia, ponieważ brak interwencji weterynaryjnej może doprowadzić do zapaści, odwodnienia oraz szokiem septycznym, który powoduje sepsa. Zapalenie macicy u psa Spis treści:1. Jak należy dbać o oczy psa?2. Najczęstsze choroby oczu u psa:3. Czerwone oczy u psa4. Pies drapie się po oczach?5. Dlaczego psu ropieją oczy?6. Zamglone oczy u psa7. Zez szczenięcy8. Krople do oczu dla psa – jakie wybrać?9. Podawanie kropli – leczenie psich oczu10. Prawidłowe podanie kropli do oczu:11. Badanie okulistyczne Twojemu psu z pewnością dobrze z oczu patrzy, dlatego zadbaj o jego wzrok, by po prostu dobrze mu się patrzyło. O ile te urocze oczyska mogą przysporzyć wiele problemów zdrowotnych, o tyle sama pielęgnacja nie jest trudna. Oczy Twojego pupila są praktycznie tak samo zbudowane jak Twoje, z jedną różnicą: psy mają dodatkowy fizjologiczny element – trzecią powiekę. Jej głównym zadaniem jest ochrona i nawilżanie oka. Poza tym od ochrony i nawilżania oczu Twój pies powinien mieć też Ciebie! Przecież sam nie jest w stanie się tym zająć… Jak należy dbać o oczy psa? Podstawą pielęgnacji psich oczu jest ich kontrolowanie oraz regularne przemywanie. Jest to ważne, ponieważ narządy wzroku naszych pupili są narażone na czynniki zewnętrzne, np. kurz i pył. Oczy psa należy przemywać w szczególności po spacerze na łące i po pobycie na plaży czy na innych piaszczystych terenach. Do przemywania używaj specjalnych preparatów, które kupisz u weterynarza lub w sklepie zoologicznym. Jeśli nie masz takiej możliwości, przemyj oczy pupila solą fizjologiczną, naparem z rumianku lub świetlika albo przegotowaną wodą. Ponadto u ras długowłosych pamiętajmy o odsuwaniu, systematycznym wyczesywaniu i podcinaniu grzywy, aby nie wchodziła pupilowi do oczu, co może wywoływać podrażnienie. Jeśli jednak mimo wszystko oko psa przez dłuższy czas jest zaczerwienione lub mocno łzawi, zgłoś się na konsultację weterynaryjną! Poznaj przyczyny i objawy najczęściej występujących chorób oczu u psów i dowiedz się, na czym polega ich leczenie. Najczęstsze choroby oczu u psa: Uszkodzenie lub owrzodzenie rogówki Rogówka to najbardziej zewnętrza warstwa oka, która pełni funkcję ochronną. Podczas urazu to właśnie ona jako pierwsza zostaje uszkodzona. Taki wypadek może zdarzyć się dosłownie wszędzie – w czasie zabawy w krzakach i w trawach lub podczas gonitwy z innym psem. Urazy dość często zdarzają się w trakcie zabawy z kotem, gdy ten zadrapie pazurem psa. Uszkodzenie rogówki to innymi słowy powierzchniowa rana gałki ocznej, która jeśli nie zostanie odpowiednio zabezpieczona, może się powiększyć i doprowadzić do poważniejszych komplikacji. Dość częstym schorzeniem rogówki u psów jest jej owrzodzenie. Terminem tym określa się utratę nabłonka rogówki. Może zdarzyć się wskutek mechanicznego urazu czy też z braku odpowiedniej ilości filmu łzowego w oku, czyli gdy oko jest po prostu zbyt suche. Wśród przyczyn owrzodzenia wymienić można wiele nieprawidłowości, w tym dysfunkcje powiek, nieprawidłowy układ rzęs, guzy powiek lub ich zapalenie. Pies z uszkodzoną rogówką będzie drapał oko, ocierał je lub mrużył. Jest to dla niego bardzo bolesne, wiec może być osłabiony i mieć obniżony apetyt. Owrzodzeniu rogówki często towarzyszy zaczerwienienie spojówki wraz z pojawieniem się wydzieliny w worku spojówkowym. Uraz mechaniczny rogówki diagnozuje się po wybarwieniu oka fluoresceiną. Jest to badanie szybkie i bezbolesne dla psa. Ubytek w nabłonku przednim rogówki wybarwia się na zielono albo żółto. Dzięki temu można dokładnie określić jego rozmiar. Warto także wykonać test Schirmera (badanie wydzielania łez) oraz dokładne badania okulistyczne z lampą szczelinową. Owrzodzenie rogówki zazwyczaj jest niepowikłane bakteryjnie, niewielkie i dość płytkie. W takim wypadku rogówka szybko się zregeneruje, a w przeciągu 7-10 dni leczenia dochodzi do jej całkowitego wygojenia. Terapia polega na miejscowym podawaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych, przeciwbólowych i nawilżaniu oka (sztucznymi łzami) oraz podawaniu miejscowo antybiotyków. Często podaje się również ogólne leki przeciwbólowe. Jednak w niektórych sytuacjach owrzodzenia trudno się goją. Dzieje się tak, gdy płytkie owrzodzenie staje się coraz bardziej rozległe i penetruje głębiej w warstwy nabłonka rogówki, prowadząc do rozwoju pełnego wrzodu rogówki. Gojenie przedłuża się także wtedy, gdy dojdzie do zakażenia lub gdy oko ciągle jest drażnione, a przyczyna nie została zlikwidowana (np. źle wyrośnięte rzęsy cały czas podrażniają oko). W takiej sytuacji samo leczenie farmakologiczne może być niewystarczające. Lekarz może zdecydować o miejscowym podawaniu psu surowicy. Głębokie, niegojące się owrzodzenia rogówki zazwyczaj wymagają także leczenia chirurgicznego. W przypadku uszkodzenia rogówki, a także w trakcie terapii, konieczne jest założenie psu kołnierza. Nieleczone owrzodzenie może doprowadzić do przepukliny w obrębie gałki ocznej, a nawet do jej utraty. Zapalenie spojówek Zapalenie spojówek może być ostre, podostre, przewlekłe i nawracające. Przyczyn tego stanu jest naprawdę wiele. Niekiedy zapalenie spojówek towarzyszy innej chorobie ogólnoustrojowej. Jego podstawowym objawem jest jej obrzęk, przekrwienie oraz pojawienie się wydzieliny. Nazywane jest przez to chorobą różowego lub czerwonego oka. W wypadku wystąpienia objawów zapalenia spojówki należy przeprowadzić dokładną diagnostykę. Zdarza się bowiem, że jest to objaw dysfunkcji innych, głębszych struktur oka. Najczęstsze przyczyny zapalenia spojówki to zakażenie bakteryjne, wirusowe, a także tło alergiczne. Zdarza się także zapalenie spojówek w wyniku obecności ciała obcego w oku, nowotworzenia czy choroby immunologicznej. Przyczyna może leżeć także w podrażnieniu toksycznym i chemicznym oczu, a także w przebiegu grzybicy czy w chorobie pasożytniczej. Bakteryjne zapalenie spojówek najczęściej zdarza się w okresie letnim, przede wszystkim u młodych i ciekawskich osobników. Wsadzenie głowy w piach, grzebanie w ziemi, pływanie w zanieczyszczonych zbiornikach wodnych, zaglądanie w krzaki – te wszystkie sytuacje mogą skutkować podrażnieniem spojówki i prowadzić do jej zapalenia. Większe ryzyko schorzenia występuje u małych ras, w tym u psów krótkoczaszkowych. U nich kanaliki nosowo-łzowe nierzadko są niedrożne, a nawet zarośnięte. Nieprawidłowo odprowadzany z oka film łzowy może przyczynić się do powstania infekcji. Alergiczne zapalenie spojówek najczęściej diagnozowane jest u psów wrażliwych na alergeny środowiskowe i często przyjmuje formę przewlekłą, a nawet całoroczną. Schorzenie leczy się przede wszystkim miejscowo, wdrażając leki przeciwzapalne i antybiotyki. Możliwa jest także terapia ogólnoustrojowa. Konieczne jest również założenie kołnierza, by pies nie drapał i nie podrażniał spojówek. Ze względu na świąd w przebiegu zapalenia spojówek należy kontrolować, czy w wyniku drapania lub tarcia nie doszło do uszkodzenia rogówki. Kontrole w gabinecie powinny być dość częste, by móc dostosować odpowiednie leczenie do przebiegu choroby. Zapalenie grudkowe trzeciej powieki Trzecia powieka to struktura gruczołowa, której zadaniem jest przede wszystkim produkcja łez i ochrona oka. U większości psów widać ją trochę w wewnętrznym kąciku oka. W przebiegu niektórych chorób może się znacznie bardziej wysunąć, jednak fizjologicznie jest ledwie widoczna. Powieka ta zbudowana jest z chrząstki, która stanowi jej szkielet, oraz z gruczołu trzeciej powieki. Pokryta jest spojówką zarówno od strony gałki ocznej, jak i od strony powiek. Powierzchnia gałkowa pokryta jest drobnymi grudkami chłonnymi. U szczeniaków najczęściej borykamy się właśnie z zapaleniem tych struktur, czyli z zapaleniem grudkowym trzeciej powieki. Wynika ono w głównej mierze z niedojrzałości układu odpornościowego w okresie wzrostu i dojrzewania. Powierzchnia grudkowa trzeciej powieki staje się wtedy bardziej nieregularna, zaczerwieniona, obrzęknięta i bolesna. Także spojówka oka nierzadko ulega zapaleniu. Jeśli więc widzisz, że Twój szczeniak ma zaczerwieniona spojówkę oraz uwidocznioną trzecią powiekę, a także pojawiły się wypływ z worka spojówkowego lub zwiększone łzawienie, koniecznie skonsultuj się z lekarzem weterynarii. Do najczęstszych objawów tego schorzenia zaliczyć można także świąd oczu oraz ich mrużenie. Najczęściej wtedy szczeniak pociera łapkami oczy lub ociera się głową o kanapę czy dywan. Leczenie polega na podawaniu miejscowo leków przeciwzapalnych. Możliwa jest również terapia antybiotykami podawanymi w kroplach do oczu. Warto dbać odpowiednio o higienę oka oraz nawilżać je odpowiednimi sztucznymi łzami. Zaleca się także suplementację beta-glukanów czy prebiotyków w celu usprawnienia funkcjonowania układu immunologicznego psa. W sytuacji zaawansowanej choroby zaleca się zabieg chirurgiczny polegający na wyłyżeczkowaniu zapalonej, grudkowej powierzchni trzeciej powieki. Zabieg ten przeprowadzany jest w pełnej narkozie, a pies szybko dochodzi do siebie. W przebiegu leczenia zarówno farmakologicznego, jak i chirurgicznego niezbędny jest kołnierz u psiego pacjenta. Cherry eye – wiśniowe oko Określenia tego używa się jako synonimu wypadania gruczołu trzeciej powieki. Sytuacja ta nie należy do rzadkości u psów, najczęściej zdarza się na skutek przerostu grudek chłonnych. Niektóre rasy mają także predyspozycje do tej choroby, jak rasy brachycefaliczne. Chorobę rozpoznaje się dość szybko. U psa wyraźnie widoczna jest wysunięta, zaczerwieniona i obrzęknięta chrząstka trzeciej powieki. Przypomina ona owoc wiśni. Choroba wymaga leczenia chirurgicznego, w którym dokonuje się repozycji gruczołu oraz zabezpiecza powiekę szwem. Zabieg przeprowadza się w pełnej narkozie. Niestety niektóre psy mają tendencje do nawracania się tego problemu. Nie należy jednak usuwać wypadniętego gruczołu, by nie naruszać układu łzowego oka. W ten sposób można doprowadzić do przewlekłego zespołu suchego oka (KCS). Oprócz zabiegu przeprowadza się także leczenie farmakologiczne, podając miejscowo leki przeciwzapalne oraz antybiotyki. Konieczne są również kołnierz oraz ogólne leki przeciwbólowe. Zespół suchego oka (keratoconjunctivitis sicca, KCS) Choroba polega na braku filmu łzowego (łez), który odpowiednio nawilża i oczyszcza gałkę oczną. Objawy zależą od tego, jak bardzo oko jest suche, czy jest to jedno oko czy dwoje oraz czy przebieg jest ostry czy przewlekły. Najczęściej chorobie towarzyszą przewlekłe zapalenie spojówek, wydzielina o charakterze śluzowym bądź śluzowo-ropnym, kurcz powiek, wysuwanie się trzeciej powieki, mrużenie oczu, drapanie i pocieranie ich. W zależności od długości trwania problemu może pojawić się owrzodzenie rogówki, jej waskularyzacja (pojawienie się naczyń krwionośnych) i pigmentacja. Zespół KCS może wystąpić polekowo (np. po podawaniu sulfonamidów), pozabiegowo (gdy błędnie zostanie usunięty gruczoł trzeciej powieki, np. w zespole cherry eye), pourazowo, po zatruciu toksynami, a także w przebiegu chorób zakaźnych (np. nosówki). KCS może mieć podłoże immunologiczne czy wrodzone. Rasy szczególnie narażone na rozwój tej choroby to mopsy, yorkshire terriery, cocker spaniele, cavaliery, buldogi angielskie, boston terriery, west highland white terriery czy chihuahua. KCS może także pojawić się u psów starszych, powyżej 10. roku życia, co związane jest z osłabioną z wiekiem produkcją łez. Diagnozę stawią się na podstawie bezbolesnego testu Schirmera, który polega na pomiarze ilości wytwarzanych łez za pomocą bibułowego paska. Pomiar ten wykonuje się przez minutę. Terapia KCS to przede wszystkim podawanie leków miejscowo i nawilżanie oka. Ważna jest także regularna higiena oczu (przemywanie kilka razy dziennie) oraz noszenie kołnierza w przypadku pojawienia się świądu i zaostrzenia objawów. Rodzaj stosowanych miejscowo leków zależy od zaawansowania choroby. Początkowo zazwyczaj są to antybiotyki, leki przeciwzapalne (niesterydowe) i sztuczne łzy stosowane kilka razy dziennie, by nawilżać oko. Ważne są także leki pobudzające wydzielanie łez – w tym celu stosuje się krople z cyklosporyną. Nierzadko lekarz decyduje o lekach immunomodulujących, takich jak tarkolimus czy pilokarpina. Możliwe jest także podawanie surowicy do oczu. Istnieje opcja operacji chirurgicznej, szczególnie w przypadku owrzodzenia na rogówce. W zależności od przyczyn KCS może ustąpić po 1-2 miesiącach terapii, ale może też utrzymywać się do końca życia. W tej sytuacji wykonywanie regularnych zabiegów higienicznych wokół oczu oraz stosowanie sztucznych łez kilka razy dziennie jest konieczne, by nie doszło do poważniejszych powikłań, w tym przewlekłych zakażeń bakteryjnych. Wypadnięcie gałki ocznej Jest to stan nagły, wymagający natychmiastowej interwencji lekarskiej, w tym chirurgicznej. Należy zabezpieczyć wypadniętą gałkę (jałowym gazikiem zwilżonym solą fizjologiczną) oraz jak najszybciej przywieźć psa do placówki weterynaryjnej. Chirurg zdecyduje, czy jest możliwość odprowadzenia gałki do oczodołu. Niestety nie zawsze się to udaje. W takim przypadku należy usunąć gałkę oczną (zabieg enukleacji). Do wypadania gałki ocznej predyspozycje mają przede wszystkim psy ras brachycefalicznych, czyli o krótkim pysku, ze względu na płytką budowę oczodołu. Należą do nich boston terriery, shih tzu, mopsy, pekińczyki. Należy unikać u nich nadmiernego stresu, uciskania okolicy szyi (wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego). Jest szczególnie ważne, czy w historii leczenia doszło już to tego typu urazu. Sytuacja ta może także się przydarzyć, gdy dojdzie do zerwania mięśni w oczodole u psa np. w przypadku urazu czy złamania kości trzewioczaszki. Jaskra Choroba oka polegająca na wzroście ciśnienia wewnętrznego gałki ocznej oraz uszkodzeniu nerwu wzrokowego. Wyróżniamy jaskrę pierwotną, czyli taką, która wywodzi się bezpośrednio z oka, oraz wtórną. Jaskra pierwotna ma przeważnie podłoże dziedziczne, czyli uwarunkowana jest genetycznie. Do ras obciążonych tą chorobą należą cocker spaniele, boston terriery, bassety, chow-chow, samojedy, pudle typu toy, labrador retrievery, a także mieszańce. Jaskra wtórna to taka, w której najpierw dochodzi do zmian w obrębie oka, a kolejno do wzrostu ciśnienia. Jaskra zawsze powstaje w wyniku pojawienia się problemu z odprowadzeniem cieczy wodnistej w oku. Rozróżnia się więc jaskrę z otwartym lub zamkniętym tęczówkowo-rogówkowym kątem przesączania. Wśród przyczyn jaskry wymienia się także wiek (im pies starszy, tym większa tendencja do jej rozwoju) oraz stosowanie pewnych leków, które mogą wpłynąć na wzrost ciśnienia w oku. Również zapalenie struktur oka czy jego uraz mogą spowodować rozwój jaskry. Choroba ta zawsze wywołuje silny ból i dyskomfort u psa. Pomiar ciśnienia wewnątrz oka (IOP) wykonuje się bezboleśnie przy pomocy aparatu nazywanego tonometrem. Powinno się je mierzyć u każdego pacjenta z problemem okulistycznym. Zbyt późna diagnoza i zbyt późno wprowadzone leczenie mogą skutkować utratą wzroku. Najczęstszym powikłaniem zbyt wysokiego ciśnienia wewnątrzgałkowego są zwichnięcie soczewki oka, dystrofia tarczy nerwu wzrokowego oraz zwyrodnienie siatkówki. W przypadku niepoddającej się leczeniu przewlekłej jaskry wskazane jest usunięcie gałki ocznej i założenie protezy. Leczenie jaskry zależy od przyczyny. Polega przede wszystkim na miejscowym podawaniu leków obniżających ciśnienie oraz leków o działaniu przeciwbólowym. Możliwe jest także chirurgiczne leczenie jaskry. Przede wszystkim jest to zabieg ułatwiający odpływ cieczy wodnistej w oku. Wady powiek oraz wady rzęs Częstymi wadami widocznymi już w wieku szczenięcym są wady rzęs, np. dwurzędowość, rzęsy ekotopowe czy nieprawidłowo ułożone. Mogą one występować na jednej powiece lub na obu. W przypadku tego typu wady spotkamy się u psa z nadmiernym łzawieniem, kurczem powiek i przekrwieniem spojówek. Najczęściej diagnozowanym powikłaniem wynikającym z ciągłego drażnienia rogówki przez nieprawidłowo ułożone rzęsy jest jej owrzodzenie. Tego typu wady wymagają korekcji chirurgicznej polegającej na usunięciu rzęs (krioepilacja, elektroepilacja). Wady powiek u szczeniaków często dostrzegane są przy ich pierwszych wizytach. Są to takie wady, jak wywijanie się brzegu powiekowego do wewnątrz, zwane entropium, czy wywijanie się powieki na zewnątrz, czyli ektropium. Wady te spotyka się przede wszystkim u ras molosowatych: bulmastifów, bernardynów, nowofundlandów, ale także u labradorów, golden retrieverów, buldogów angielskich czy bokserów. Sprzyjają one zapaleniom spojówki, owrzodzeniom rogówki, a przez to pocieraniu oka i waskularyzacji i hiperpigmentacji rogówki. Leczenie polega przede wszystkim na chirurgicznej korekcie powiek. Istnieje kilka metod plastyki poszczególnych wad. W zależności od zaawansowania wady niekiedy wymaganych jest kilka zabiegów w celu jak najlepszej korekcji. Czerwone oczy u psa Zaczerwienienie całego oka, w tym spojówek, zazwyczaj świadczy o zapaleniu. Może to być zapalenie jedynie spojówek lub całej gałki ocznej. Zdarza się, że dotyczy ono struktur znajdujących się na zewnątrz oka, czyli spojówki lub rogówki, ale także części wewnątrz gałki ocznej. W sytuacji, gdy gałka oczna jest widocznie zaczerwieniona, należy jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii w celu zbadania okulistycznego psa. Podczas takiego badania należy wykluczyć obecność ciała obcego w oku (w tym przede wszystkim pod trzecią powieką) oraz sprawdzić stan rogówki. Warto także wykonać test Schirmera, by sprawdzić produkcję łez. W przypadku zaczerwienienia oka warto przepłukać je solą fizjologiczną oraz założyć kołnierz psu, by nie drażnił oka i pogarszał jego stanu. Należy wiedzieć, że uraz oka, zapalenie czy uszkodzenie rogówki są niezwykle bolesne dla psa, jeśli więc mamy w domu weterynaryjne leki o działaniu przeciwbólowym, to warto je podać. Pies drapie się po oczach? Gdy pies drapie się po oczach, ociera pyskiem i oczami o dywan czy kanapę, to wiedz, że coś się dzieje. Jest to oznaka, że mogło dojść do urazu w obrębie gałki ocznej, najczęściej jest to uszkodzenie rogówki lub podrażnienie spojówki. Przyczyną takiego zachowania może też być ciało obce, które dostało się do oka np. podczas spaceru. Pamiętaj, że ciało obce może być niewidoczne! Najczęściej chowa się ono głęboko pod trzecią powieką. Dlatego jeśli widzisz niestandardowe zachowanie i dodatkowo zaczynają pojawiać się niepokojące objawy, takie jak: zaczerwienienie spojówki lub całego oka, mrużenie oczu, apatia czy brak apetytu – koniecznie udaj się z psem do weterynarza. Dlaczego psu ropieją oczy? Wydzielina zbierająca się w wewnętrznym kąciku oka nie zawsze świadczy o procesie zapalnym. W przypadku niedrożności kanalika nosowo-łzowego nadmiar łez pozostaje w oku. Wraz z zanieczyszczeniami są one odprowadzane do przyśrodkowego kąta oka. Jest to dość charakterystyczne szczególnie u ras małych i miniaturowych, a zwłaszcza u psów o białym umaszczeniu. Taki osad należy codziennie delikatnie wycierać i przemywać psu oczy, najlepiej za pomocą soli fizjologicznej i jałowego gazika lub też specjalistycznych preparatów czy chusteczek. Jednak nagle pojawiająca się wydzielina, szczególnie w dużej ilości, o charakterze śluzowym bądź śluzowo-ropnym (zielonkawa, żółta, biała) jest niepokojąca. W takiej sytuacji należy przepłukać oko solą fizjologiczną oraz udać się z psem do lekarza weterynarii. Może ona świadczyć o procesach zapalnych w oku, w tym o zapaleniu spojówki, lub o obecności ciała obcego. Zamglone oczy u psa Takie określenie najczęściej słyszę od właścicieli psów, gdy nagle zauważą brak przejrzystości w obrębie soczewki oka. Jest to związane z rozwojem zaćmy. Jednak zmętnienie może się pojawić także na samej rogówce. Niekiedy ta punktowa, matowa zmiana okazuje się niegroźnym tłuszczem, który odłożył się właśnie w tym miejscu. Jednak wszelkie zmętnienia i niepokojące obłoczki w oku należy pokazać lekarzowi weterynarii. Dokładne obejrzenie oka pod specjalistyczną lampą szczelinową pozwoli określić, jak zmiana jest położona i w jakich strukturach oka. Należy także przeprowadzić test z fluoresceiną, by wykluczyć uszkodzenie rogówki. Nierzadko jako zmętnienie określa się także bliznę na oku np. po przeleczeniu głębokiego owrzodzenia rogówki, w którym mogło dojść do jej waskularyzacji. Taka zmiana pozostanie u psa najprawdopodobniej do końca życia i może częściowo ograniczać pole widzenia. Podobnie dzieje się u psów chorujących na zespół suchego oka (KCS), gdy przewlekle dochodzi do wysuszania powierzchni rogówki, a zatem do jej drażnienia. Zmętnienie rogówki może być również objawem innych chorób oczu, w tym o podłożu autoimmunologicznym. Jeśli masz wrażenie, że powierzchnia oka Twojego psa stała się przymglona, biała, a nawet błękitna, równo na całej powierzchni rogówki bądź tylko punktowo – warto to sprawdzić u weterynarza. Być może jest to efekt przebytej choroby lub objaw nowego problemu, który trzeba zbadać. Zez szczenięcy Niektóre rasy mają szczególne predyspozycje do rozwoju zeza. Jednak może się on pojawić u każdego psa, niezależnie od rasy. Zezem nazywamy każdą nieprawidłowość ustawienia oczu. Jest to zaburzenie polegające na tym, że obie gałki oczne nie patrzą na ten sam punkt, innymi słowy: nie są skoordynowane. Oczy mogą uciekać do wewnętrznego lub do zewnętrznego kąta. Warto wiedzieć, że zez może dotyczyć tylko jednego oka, niekoniecznie dwóch. Wyróżniamy więc zez zbieżny i rozbieżny. U szczeniaka zez może być chwilowy, związany z procesem dojrzewania mięśni odpowiedzialnych za poruszanie gałką oczną. Możliwe są także kwestie dziedziczne, jak np. u mopsów czy boston terrierów. Jednak może świadczyć o poważniejszych problemach, takich jak: wodogłowie, uraz głowy, niedorozwój układu nerwowego czy mięśni czaszki, a także o syndromie przedsionkowym, związanym z zapaleniem ucha środkowego. Rzadziej u szczeniąt diagnozuje się chorobę nowotworową objawiającą się zezem, ale jest ona możliwa. Jeżeli Twój szczeniak ma duży problem z pozycjonowaniem oczu lub ma inne niepokojące objawy, jak problem z utrzymaniem równowagi, często się potyka, przewraca, ma osłabiony apetyt – koniecznie skonsultuj to z lekarzem weterynarii. Krople do oczu dla psa – jakie wybrać? Generalnie nie poleca się stosowania żadnych kropli do oczu bez konsultacji z lekarzem weterynarii. Podawanie na własną rękę leków może nie tylko utrudnić leczenie, ale przede wszystkim spotęgować objawy! Najczęstszym, niestety wciąż powielanym, błędem jest stosowanie u psa popularnych dla ludzi kilkuskładnikowych kropli do oczu. W kroplach najczęściej znajdują się glikokortykosteroidy, które w przypadku uszkodzenia czy owrzodzenia rogówki (niewidocznego dla opiekuna gołym okiem) tylko potęgują uraz, prowadząc do powstania wrzodu na rogówce. W warunkach domowych nie da się samemu zdiagnozować, czy mrużący oko pies ma zapalenie spojówek czy uszkodzoną rogówkę. Ponadto podawanie antybiotyku uniemożliwia wykonanie posiewu wraz z antybiogramem – badania przeprowadzanego pod kątem bakteryjnego zapalenia spojówek. Dlatego też zawsze przed podaniem leków na własną rękę należy udać się z psem do weterynarza! Proszę również pamiętać, że większość kropli kilkuskładnikowych, w tym krople z antybiotykiem, niezależnie, czy są to produkty weterynaryjne czy ludzkie, po otwarciu ważne są jedynie około miesiąca. To, co natomiast możemy, a nawet powinniśmy mieć w psiej apteczce, to tak zwane sztuczne łzy, najlepiej weterynaryjne (o odpowiednim dla psa pH). Takie preparaty najczęściej mają postać kropli lub żelu okulistycznego i ważne są zazwyczaj kilka miesięcy po otwarciu. Warto trzymać je w lodówce. W momencie jakiegokolwiek urazu, przesuszenia rogówki, zaczerwienienia spojówki czy zatarcia oka możemy bezpiecznie ich użyć. Tego typu produktów na rynku zoologicznym jest sporo, w większości zawierają nawilżający kwas hialuronowy, łagodzący d-pantenol oraz dodatek jonów srebra, ograniczający rozwój bakterii. Niektóre psy mają na stałe przepisane odpowiednie krople ze względu na zdiagnozowaną chorobę. Tak jest np. w przypadku osobników cierpiących na KCS. Jeśli mamy takiego pacjenta w domu, koniecznie musimy pilnować zapasów preparatów, by ich nie zabrakło. Podawanie kropli – leczenie psich oczu Podawanie kropli do worka spojówkowego nie jest prostym zadaniem. Wymaga sporo pracy i cierpliwości zarówno ze strony opiekuna, jak i chorego psa. Problem pojawia się przede wszystkim na początku choroby, kiedy oczy bolą, szczypią i swędzą psa. Do tego praktycznie w każdej chorobie konieczne jest założenie kołnierza, by pies nie zrobił sobie większej krzywdy, drapiąc oczy. Ta sytuacja jest mocno stresująca dla czworonoga. Zakroplenie mu 3- 4 razy dziennie leków, a co dopiero kilku rodzajów kropli, jest nie lada wyzwaniem. Warto więc uzbroić się w cierpliwość, robić to spokojnie i zaopatrzyć się w ulubione smakołyki psa. Jeśli mamy przepisane leki przeciwbólowe, należy je podać przed zakropleniem oczu. Krople warto trzymać w lodówce – chłodne przynoszą większe ukojenie. Należy pamiętać, żeby nigdy nie podawać kilku leków naraz. Jeśli mamy przepisane np. lek przeciwzapalny w jednej buteleczce, antybiotyk w drugiej i sztuczne łzy w trzeciej, to konieczne jest utrzymanie odstępu czasu pomiędzy ich podawaniem. Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, to schemat z reguły wygląda tak: toaleta oczu – sól fizjologiczna oraz jałowy gazik – delikatnie przemywamy powieki oraz spojówki od zewnętrznego do wewnętrznego kącika oka; podawanie leków zaczynamy od leku przeciwzapalnego; po 15 minutach podajemy antybiotyk; następnie po odczekaniu 15 minut podajemy sztuczne łzy. Schemat jest przykładowy i kolejności leków może zostać zmieniona. Najważniejsze jest utrzymanie przerw czasowych między kolejnymi lekami wkraplanymi do oczu. W zależności od rodzaju choroby okulistycznej taki schemat powtarza się kilka razy na dobę. Zazwyczaj terapia dotyczy obu oczu, niekiedy jednak może dotyczyć tyko jednego. Prawidłowe podanie kropli do oczu: Jedną ręką trzymamy psa za kufę od dołu, obejmując palcami jego pysk. Jednocześnie palcami delikatnie odchylamy dolną powiekę do dołu. Drugą ręką trzymamy krople do oczu, jednocześnie delikatnie odchylając górną powiekę Buteleczkę z lekiem trzymamy w odległości ok. 2 cm od gałki ocznej, nie dotykamy nią oka. Wkraplamy 1 kroplę leku do worka spojówkowego (chyba że lekarz zalecił większą ilość leku). Niekiedy trudno jest odchylić powiekę, by podać preparat, starajmy się jednak tak właśnie robić. Jeśli przypadkowo podamy więcej kropli niż zalecana dawka, nie musimy panikować. Ich nadmiar spłynie do wewnętrznego kącika oka i zostanie wydalony kanałem nosowo-łzowym. Jednak przedawkowanie preparatów nie powinno zdarzać się zbyt często. W przypadku kropli o działaniu zmniejszającym ciśnienie wewnątrzgałkowe można poważnie zaszkodzić psu. Tu precyzja w podawaniu ma znaczenie i należy robić to dokładnie według zaleceń lekarza. Trzeba pamiętać, że końcówki flakoników powinny być czyste, nie wolno nimi dotykać oka. Ponadto powinniśmy trzymać się zasady, że jeden lek stosowany jest tylko u konkretnego osobnika. Czyli jeśli mamy psa i kota lub dwa psy leczone jednocześnie, to nie wolno zakraplać im oczu tą samą buteleczką! Istnieje ryzyko przeniesienia patogenów chorobotwórczych i spotęgowania objawów infekcji. Po zakończonym leczeniu krople powinniśmy zutylizować. Zazwyczaj ważne są one około miesiąca po otwarciu. Sztuczne łzy w postaci kropli, maści czy żelu najczęściej ważne są nieco dłużej – około 3 miesięcy od otwarcia. Większość moich klientów przyznaje, że po 2-3 pierwszych dniach terapii pies sam przychodzi na podanie leków. Ważne, by na początku nie zrazić go do podawania kropli, nie robić tego na siłę, starać się zrozumieć jego ból i cierpienie. Badanie okulistyczne Do badania okulistycznego nie wymaga się specjalnego przygotowania psa. Miejscowe znieczulenie powinno wystarczyć, by móc dobrze zbadać pacjenta. Niekiedy, szczególnie u psów agresywnych, konieczne są jednak sedacja ogólna lub podanie leków uspokajających na kilka godzin przed wizytą w gabinecie. Badanie okulistyczne opiera się na oglądaniu struktur gałki ocznej i oczodołu, a także na badaniu odruchów neurologicznych. Niezbędne do tego są lupy okulistyczne oraz źródło światła. Niektóre ośrodki weterynaryjne mają lampę szczelinową (ręczną), dzięki której lekarz dokładnie oceni struktury przedniej części gałki ocznej, w tym przede wszystkim rogówkę czy soczewkę. Przed badaniem oko powinno zostać miejscowo znieczulone np. alkainą. Podczas badania wykonuje się test paskowy z fluoresceiną, by uwidocznić ewentualne ubytki w nabłonku powierzchniowym rogówki. Powinno się również wykonać test Schirmera w celu kontroli produkcji łez. Po miejscowym znieczuleniu, za pomocą pincety okulistycznej, lekarz delikatnie wyciągnie trzecią powiekę, by ocenić jej budowę oraz wykluczyć ciało obce zalegające pod nią. Oglądanie dna oka, w tym tarczy nerwu wzrokowego, jest możliwe dzięki oftalmoskopowi bezpośredniemu. Przed tym badaniem lekarz może zakroplić oczy specjalistycznym lekiem w celu rozszerzenia źrenicy (1% tropikamidu, atropina), by lepiej móc ocenić dno oka. Badanie ciśnienia możliwe jest dzięki tonometrowi. Jest to przenośne, niewielkie urządzenie, które powinno być nieodłącznym elementem każdego badania okulistycznego. Jest to badanie bezbolesne i szybkie. Ważne, by lekarz sprawdził także odruchy neurookulistyczne, czyli odruch źreniczny, odruch obronny przed światłem oraz odruch grożenia. ERG to badanie elektrofizjologiczne, które mierzy czynność fotoreceptorów siatkówki po pobudzeniu jej źródłem światła. Coraz częściej w okulistyce wykorzystuje się także badanie USG, dzięki któremu możemy ocenić większość struktur gałki ocznej i oczodołu. Choć choroby psich oczu wymagają kontroli i niełatwego leczenia – to jednak jest to możliwe! Ważne, by nasz pies mógł poczuć ulgę. Patrzcie w psie oczy, nie tylko by dostrzec w nich miłość i wierność, ale również by zawczasu reagować na różne dolegliwości. Nużyca u psa. Zaczerwienione wyłysienia, zaskórniki i grudki to objawy nużycy – choroby skóry u psa wywołanej przez roztocza (nużeniec psi) naturalnie występujące w niewielkiej ilości na skórze zdrowych psów. Ta choroba skóry u psa dzieli się na dwa rodzaje – miejscową oraz uogólnioną. Różnią się one od siebie ilością
Jak dbać o oczy Twojego psa? Psy nie są aż tak zależne od swojego wzroku jak my, ale wciąż jest to jeden z głównych sposobów odbierania bodźców z otaczającego je świata. Właściciel powinien więc zwracać szczególną uwagę na oczy przy pielęgnacji pupila. Z tego artykułu dowiesz się jak prawidłowo pielęgnować oczy Twojego psa, jak rozpoznać najpoważniejsze schorzenia i jakie są sposoby ich leczenia. Badanie oczu psaObjawy chorób oczu psaJak poprawnie czyścić oczy psa?Kontroluj włosy wokół oczu psaJadąc samochodem z psemPsie genyNajczęstsze choroby oczu u psaZapalenie spojówek u psaZespół suchego okaWiśniowe oko – wypadnięcie gruczołu trzeciej powiekiEpiphoraJaskraEktropiumEntropiumZaćma u psaProgresywny zanik siatkówkiWypadnięcie gałki ocznej u psaJak zapobiegać chorobom oczu u psa? Badanie oczu psa Cotygodniowe oględziny oczu psa pozwolą Ci dostrzec zmiany, jakie mogą tam zachodzić jak np.: łzawienie,zamglenie,wysięk,zaczerwienienie,przymknięcie oka. Mogą one wskazywać na poważny problem, a szybka reakcja pozwoli uniknąć poważnych komplikacji zdrowotnych, a nawet ślepoty! Chcesz, aby Twój pies na długo zachował zdrowy wzrok? Musisz wiedzieć, że wiele zależy od Ciebie! Ustaw swojego psa w dobrze oświetlonym miejscu i spójrz prosto w jego oczy. Powinny być przejrzyste, a twardówka (widoczna część gałki ocznej wokół rogówki) biała. Twój pupil: nie powinien łzawić,nie powinien posiadać ropy w okolicy powiek,gałka oczna powinna być naturalnych rasowo przynależnych rozmiarów. Przy użyciu Twojego kciuka delikatnie odwiń powiekę dolną i spójrz poniżej jej linii. Spojówka powinna być różowa, nie czerwona czy biała – bladość lub zaczerwienienie spojówek powinny zwrócić Twoją uwagę. Objawy chorób oczu psa Poniżej wypunktowane są objawy, które mogą wskazywać na toczący się proces chorobowy w jednym lub obydwóch oczach Twojego psa. Wysięk bądź ropna bądź białe oko/ lub zmiana koloru oczne mają nienormalny trzecia powieka u łzawienia na sierści lub włosach. Jak poprawnie czyścić oczy psa? Oczyszczanie oczu psa Przy użyciu sterylnego wacika delikatnie oczyszczamy okolice oczu z wydzieliny czy brudu zaczynając od wewnętrznego kącika oka. Należy uważać, aby nie dotknąć rogówki, wacik można zwilżyć przegotowaną wodą bądź solą fizjologiczną. Jeśli Twój pies cierpi na ciągły wysięk ropny bądź surowiczy powinieneś pójść do lekarza weterynarii, gdyż pupil może mieć infekcję. Kontroluj włosy wokół oczu psa Kontroluj włosy wokół oczu Rasy psów długowłose mogą uszkadzać oczy, jeżeli ich włosy nie są odpowiednio przycięte w tej okolicy. Używając nożyczek o zaokrąglonych końcach ostrożnie wytrymuj włosy wokół oczu tak, aby nie doszło do uszkodzenie rogówki i aby sierść pozwalała na swobodne widzenie pupila. Mydła i szampony mogą mocno drażnić oczy, dlatego należy upewnić się przed kąpielą, że oczy są osłonięte bądź zapuścić do nich maść ochroną. Jadąc samochodem z psem Jazda samochodem z psem Wielu z naszych podopiecznych uwielbia jazdę z dużą prędkością przy otwartym oknie z wiatrem w ich futrze. Jeśli jednak jakieś ciało obce bądź insekt dotknie powierzchni oka przy takiej prędkości może spowodować poważne konsekwencje dla wzroku. Ponadto wiatr przy takiej prędkości mocno wysusza i podrażnia oczy. O wiele bezpieczniej jest jechać z delikatnie uchylonym oknem tak, aby pupil nie mógł wystawić głowy na zewnątrz. Psie geny Zrób małe poszukiwania w sieci i dowiedz się czy rasa Twojego psa jest predysponowana do jakiś chorób okulistycznych takich jak zaćma czy progresywny zanik siatkówki. Oczywiście Twój pupil powinien mieć sprawdzane oczy każdorazowo na kontrolnej wizycie w gabinecie weterynaryjnym, ale wiedza na temat chorób genetycznych może pomóc Ci im zapobiec lub chociaż opóźnić. Obserwuj język ciała Twojego psa, pocieranie okiem o krawędzie mebli lub dywan może świadczyć o problemie. Najczęstsze choroby oczu u psa Jakie są najczęstsze choroby oczu u psów? Poniżej znajdziesz wypunktowane najczęstsze schorzenia oczu psów, z którymi spotykamy się w gabinecie, oraz ich objawy. Zapalenie spojówek u psa Jak objawia się zapalenie spojówek u psa? Możesz zauważyć zaczerwienienie spojówek jednego lub obu oczu Twojego pupila, oko może być dodatkowo obrzęknięte oraz z wysiękiem. Zespół suchego oka Jest to choroba oczu polegająca na upośledzeniu wytwarzania filmu łzowego, co może powodować wrzody rogówki, ból czy wysięk. Wiśniowe oko – wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki Wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki – w przyśrodkowym kąciku oka psa pojawia się gruczoł trzeciej powieki, który wygląda jak okrągła czerwona mała wisienka. Epiphora Epiphora to nadmierne łzawienie spowodowane niewystarczającym odprowadzaniem łez przez drogi łzowe powoduje powstanie zacieków na futrze pyska w przyśrodkowym kącie oka. Jaskra Rogówka staje się zamglona, a oko powiększa swoja objętość w wyniku wzrostu ciśnienia śród gałkowego, schorzenie może to bardzo szybko doprowadzić do nieodwracalnych zmian w tym utraty wzroku. Ektropium Odwinięcie powieki na zewnątrz w stosunku do oka. Entropium Entropion u psa | Źródło: Wikipedia Entropion u psa to odwinięcie powieki w kierunku oka. Zaćma u psa Zaćma u psa to brak przezroczystości soczewki może ograniczać widzenie, a nawet doprowadzać do utraty wzroku. Progresywny zanik siatkówki Spowodowany jest powolną degeneracją siatkówki. Częstym pierwszym objawem tej choroby oczu u psów jest nocna ślepota. Wypadnięcie gałki ocznej u psa Ta choroba oczu dotyczy w szczególności psów krótkoczaszkowych, a więcej na jej temat przeczytasz w artykule „Wypadnięcie gałki ocznej u psa”. Jak zapobiegać chorobom oczu u psa? Jeżeli naprawdę zależy Ci na zdrowiu Twojego pupila to cotygodniowa domowa kontrola okulistyczna nie powinna być problemem. Stosując się do powyższych zaleceń w prosty i łatwy sposób można uniknąć wielu poważnych chorób oka, które niejednokrotnie mogą spowodować utratę wzroku u Twojego psa. Po przeczytaniu tego artykułu wiesz już jak rozpoznać choroby oczu u psów kiedy zauważysz pogorszenie wzroku, jak im przeciwdziałać i jak dbać o wzrok Twojego psa. Pamiętaj – Twój pies odczuwa ból równie silnie jak Ty. Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej na temat schorzeń okulistycznych, odsyłam do artykułów „Ropa w oku psa. Co to oznacza” i „Co zrobić, kiedy mojemu psu wypadnie gałka oczna?„ Jakie mogą być objawy PRA? Częstym pierwszym objawem progresywnego zaniku siatkówki u psa jest pogorszenie wzroku w nocy.. Co wskazuje na problem z oczami psa? Często pocieranie okiem o krawędzie mebli lub dywan świadczy o problemie z oczami.
Katar u psa - 4 najczęstsze przyczyny. Alergie - u psów występują reakcje alergiczne na pyłki, żywność, leki, roztocza lub chemikalia. Objawy alergii to katar, kichanie, kaszel, świąd, krwawienie z nosa, wydzielina z oczu i problemy z oddychaniem. Unikanie alergenów to najlepszy sposób leczenia alergii, ale konieczna jest
Choroby psów potrafią zaatakować naszego czworonożnego przyjaciela nagle – niektóre z nich są niegroźne, ale są też takie, które mogą wyrządzić wiele szkód naszemu psu, dlatego warto nauczyć się je rozpoznawać, a także poznać sposoby ich zapobiegania. Jeżeli jesteś właścicielem psa i chcesz dowiedzieć się wszystkiego o psich chorobach, dobrze trafiłeś – z naszego artykułu dowiesz się wielu praktycznych i interesujących informacji na temat psich psów, o których przeczytasz w niniejszym artykule można podzielić na te, które są groźne i niegroźne dla psiego życia. Jeżeli twój pupil zaczął się źle czuć lub dziwnie zachowywać i martwisz się, czy nie dolega mu coś poważnego, koniecznie udaj się do weterynarza. Nie zaszkodzi również przeczytać nasz artykuł. Specjalnie dla ciebie zebrałyśmy najważniejsze i najbardziej rzetelne informacje dotyczące psich są choroby psów?U psów występuje szereg mniej lub bardziej niebezpiecznych chorób. Niestety właściciel psiaka nie zawsze jest w stanie określić, że jego pupilowi coś dolega. Jak rozpoznać, że pies jest chory? Przede wszystkim, jeżeli twój pies jest mniej ruchliwy niż zwykle, jego apetyt zdecydowanie jest mniejszy niż zazwyczaj, a jego ogólny wygląd może sugerować, że coś jest z nim nie tak – najlepiej skontaktuj się z weterynarzem. Czy twój pies linieje? Jeżeli twój pies nadmiernie linieje (zrzuca sierść), może być to spowodowane zmianami chorobowymi. Twój pies ma biegunkę? Jeżeli twój pupil przez kilka dni z rzędu ma biegunkę lub bardzo rzadki stolec z krwią, lepiej zabierz go do weterynarza. Biegunka nie zawsze oznacza chorobę, ale jeżeli utrzymuje się przez kilka dni, lepiej nie ryzykować, tylko zbadać są choroby u psów?Zastanawiasz się jakie choroby występują u psów? Niektóre choroby psów są podobne do tych, na które zapadają ludzie – wszelkiego rodzaju nowotwory, schorzenia kości, reumatyzm, choroby krwi czy te przenoszone przez pasożyty. Czy psy mają katar? Czasami psy mogą cierpieć na katar, który spowodowany jest przez bakterie lub wirusy. Katar może pojawić się u psiaka jako wynik zmian alergicznych. Zastanawiając się nad tym, jakie choroby występują u psów najczęściej, nie sposób nie wymienić tych, przenoszonych przez pasożyty. Na drugim miejscu pod względem częstotliwości występowania są choroby oczu oraz schorzenia stawów, w głównej mierze biodrowych i łokciowych. Jakie choroby wywołują kleszcze u psów? Twój pies uwielbia długie spacery po lesie lub łąkach? W takim razie musisz bardzo uważać na kleszcze, które wbrew powszechnej opinii wcale nie spadają z drzew, ale czekają na swojego żywiciela wśród wysokich traw i niskich krzewów czy gałęzi (najczęściej na wysokości od m).BoreliozaWedług statystyk co 3 kleszcz jest nosicielem boreliozy. Chyba żadne choroby psów nie są tak podstępne, jak te wywołane przez kleszcze. Objawy boreliozy mogą wystąpić nawet po miesiącach po ugryzieniu przez kleszcza. Jakie są objawy boreliozy u psów? Najczęstszymi objawami boreliozy u psów jest pogorszenie nastroju u psa (ogólne posmutnienie i osowienie), brak apetytu, wysoka gorączka, padaczka, paraliż kończyn, zapalenie wątroby i nerek. Warto po spacerze (nawet po miejskim parku) dokładnie obejrzeć psa czy nie ma kleszcza – głównie w okolicy szyi czworonoga. BabeszjozaWykryć ją można przez zbadanie bezpośrednio próbki krwi psiaka. Nieleczona babeszjoza może nawet doprowadzić do śmierci czworonoga. Jakie są objawy babeszjozy u psa? Przede wszystkim nasz psiak jest osowiały i nie przypomina w zachowaniu siebie. Brak apetytu i pragnienia to kolejne objawy, które powinny nas zaniepokoić. Odczuwanie bólu przy skokach czy ruchu, brak ochoty na zabawę (lub szybkie męczenie się podczas zabawy) to inne objawy babeszjozy, które powinny nas zaalarmować. Leczenie babeszjozy jest długie i nie należy do najłatwiejszych, dlatego im szybciej zauważysz, że z twoim psem dzieje się coś niedobrego, będzie łatwiej pokonać paskudną są choroby zakaźne psów i kotów? Choroby zakaźne psów i kotów to z reguły bardzo niebezpieczne choroby, których w żadnym wypadku nie należy lekceważyć. Które choroby psów i kotów wywołane przez wirusy i bakteria?NosówkaChoroby psów wywołane przez zakażenie mogą być szczególnie niebezpieczne dla szczeniaków. Jedną z chorób atakujących młode pieski jest nosówka – ofiarami tej choroby są najczęściej szczeniaki przed 5 miesiącem życia. Jak pies może zarazić się nosówką? Nosówką pies może zarazić się przez kontakt z moczem, śliną lub wydzieliną nosową zarażonego tą chorobą psa. Nosówka może prowadzić do śmierci szczeniaka, dlatego tak ważne jest, by między 8 a 12 tygodniem życia psiaka zaszczepić go przeciwko nosówce. ParwowirozaParwowirozą mogą zarazić się szczeniaki do 6 miesiąca lub nieco starsze psiaki, które nie były w okresie szczenięcym zaszczepione przeciwko parwowirusom. Choroby psów, które są charakterystyczne dla wieku szczeniecego mogą dopaść i starsze psy, jeżeli nie zaszczepimy w młodym wieku naszych psów (dlatego nie warto zaniedbywać szczepień w okresie szczenięcym). Parwowiroza jest bardzo niebezpieczna i pies może zarazić się nią podczas bezpośredniego kontaktu z zarażonym wirusami kałem innego psa. Kaszel kenelowyIstnieją choroby psów, którymi nasz czworonożny przyjaciel może zarazić się drogą kropelkową – do nich należy groźna odmiana kaszlu, czyli tzw. kaszel kenelowy. Najczęściej dotyka psiaki, które biorą udział w wystawach psów lub są częścią dużej hodowli (a także przebywają w schronisku). Kaszlem kenelowym łatwo się zarazić – wystarczy kontakt z zarażonym psem. Do objawów tej choroby zaliczyć można przede wszystkim gorączkę, suchy kaszel, zapalenie migdałków, a także pojawienie się ropnej wydzieliny, która cieknie z nosa naszego pupila. Kiedy zauważymy te objawy, powinniśmy bezzwłocznie udać się do lekarza, który przepisze naszemu psu antybiotyki. Czy można uchronić psa przed kaszlem kenelowym? Owszem, wystarczy w wieku szczenięcym zaszczepić psiaka RubarthaChoroby psów nie dotykają wyłącznie układu odpornościowego. Czasami, tak jak w przypadku choroby Rubartha, wirusy atakują bezpośrednio narządy psiaka. Choroba Rubartha nazywana jest również zakaźnym zapaleniem wątroby. Ta niebezpieczna choroba niestety nie ogranicza swojej szkodliwej działalności tylko i wyłącznie do wątroby zwierzaka – atakuje również nerki, śledzionę i płuca. Objawia się bólami w dolnych partiach brzucha, wymiotami, biegunką i wysoką gorączką. Żeby uchronić psa przed tą niebezpieczną chorobą, warto zaszczepić go, kiedy jest jeszcze niebezpieczna choroba występuje tak samo u psów, jak i kotów. Jak można zarazić się wścieklizną? Najczęściej pies i kot może zarazić się wścieklizną przez ugryzienie przez zwierzę zarażone tą chorobą. Czy psy są bardziej narażone na wściekliznę niż koty? Koty, z natury bardziej porywcze i częściej niż psy mają kontakt z dzikimi zwierzętami podczas swoich samotnych wędrówek. Jak objawia się wścieklizna u psów? Ogólna nadpobudliwość, wzmożony popęd płciowy, atakowanie nieożywionych przedmiotów, ślinotok. Wścieklizna jest chorobą śmiertelną i zazwyczaj postępuje bardzo szybko – zwierzęta zazwyczaj umierają po kilku dniach od zarażenia. Choroby skóry psów świerzbBywa, że choroby psów dotykają skóry naszych czworonożnych przyjaciół – z reguły psy lubią się drapać i robią to od czasu do czasu, ale jeżeli występuje to często i zauważymy podejrzane zmiany skórne w postaci bąbli, krostek, grudek czy zaczerwienień, które nie znikają – konieczny będzie kontakt z weterynarzem. Co oznaczają zmiany skórne u psa? Bardzo często, jeżeli towarzyszy im ciągłe drapanie, może oznaczać, że nasz pupil złapał świerzb. Jak psy mogą zarazić się świerzbem? Najczęściej zarażają się psy zaniedbane i bezdomne. Jeżeli jednak nasz pies wejdzie w kontakt z innym osobnikiem, który cierpi na świerzb skóry, możemy być pewni, że choroba ta rozwinie się również u naszego psa. Skórne choroby psów trzeba leczyć weterynaryjnie. Nie warto zwlekać, myśląc, że pies drapie się nadmiernie z przyzwyczajenia. Świerzb u psa może powodować trwałe uszkodzenia skóry i infekcje, dlatego, jeżeli zauważamy, że coś jest nie tak, naszym pierwszym odruchem powinno być przyjrzenie się stanowi skóry naszego psiaka i ewentualna wizyta u weterynarza. Jakie są choroby psów starych?Jeżeli jesteś właścicielem starego psa, powinieneś bardzo uważać na schorzenia, które dotykają w głównej mierze wiekowe psiaki. Jakie choroby psów dotykają czworonożnych staruszków najczęściej? Zwyrodnienia stawówDolegliwości związane ze stawami występują najczęściej u wiekowych psów z takiego samego powodu, z którego występują u starych ludzi. Jakie są objawy choroby zwyrodnieniowej u psów? Przede wszystkim pies będzie odczuwał dyskomfort podczas wykonywania ruchów oraz ból kości i stawów. Niestety, nie można wyeliminować dolegliwości związanych ze stawami – można je tylko złagodzić przy pomocy środków farmakologicznych. Często zdarza się, że pies gorzej znosi ból stawów, gdy jest bardzo zimno lub psy często chorują na otyłość. Powodem jest ich przekarmianie i niedostateczna ilość ruchu. Wiekowe psy nie są już tak skore do zabaw i biegania jak młode czworonogi, dlatego tak ważne jest, by pieska nie dokarmiać i chodzić z nim na dłuższe spacery – spokojny chód, najlepiej po parku czy leśnej ścieżce dobrze zrobi naszemu psiemu przyjacielowi, a przy tym pomoże mu zachować kondycję i odpowiednią psów, podobnie jak i ludzi, najczęściej nowotwory pojawiają się w okresie dojrzałym. Rak u psów najczęściej jest spowodowany złą dietą oraz dużym zanieczyszczeniem powietrza (i środowiska). Czasami choroba może rozwinąć się przez genetyczne predyspozycje. Ważne jest, podobnie jak u ludzi, by psiaka często badać, zwłaszcza gdy ma już swoje lata. Jeżeli zauważymy coś dziwnego w wyglądzie lub zachowaniu psa, lub gdy wyczujemy guz czy zgrubienie na ciele naszego pupila, nie wahajmy się udać do weterynarza – rak im wcześniej jest wykryty, tym łatwiej jest o pokonać. Niewydolność wątroby i nerekChoroby psów, które zabijają rocznie najwięcej starych psów to te związane z niewydolnością wątroby i nerek. Jakie są objawy choroby nerek u psów? Do najczęstszych objawów należą przede wszystkim bóle w okolicy brzucha – jeżeli nasz pies daje nam znać, że nasz dotyk wywołuje u niego ból, bardzo możliwe, że ma problem z wątrobą. Do innych objawów zaliczyć można również brak apetytu, wymioty, spadek masy ciała u psiaka, a czasem nawet żółtaczkę. Jak objawia się niewydolność nerek u psów? Pies, który cierpi na niewydolność nerek pije bardzo dużo płynów, można również zauważyć, że wydalanie płynów znacznie zwiększa się. W późniejszym stadium choroby, nasz pupil może w ogóle przestać oddawać mocz i dużo wymiotować. Kiedy zauważymy wyżej wymienione objawy zmian chorobowych u naszego czworonoga, warto od razu udać się do weterynarza – szybka interwencja może oszczędzić naszemu pupilowi cierpienia. ZaćmaZanim zdiagnozujemy u naszego psa zaćmę, warto zapoznać się z jej objawami, ponieważ na poziomie fizycznym mogą być bardzo podobne do oka. Niebieskie oko i zaćma mogą wyglądać podobnie (zmętniona soczewka), ale pierwsza jest niegroźna dla naszego pupila, natomiast druga ma poważne konsekwencje dla jego zdrowia. Czym charakteryzuje się zaćma u psa? Zmętnienie soczewki przy zaćmie oznacza dla psa słabą widoczność lub zupełną utratę wzroku. Zaćma najczęściej dopada psy wiekowe, które dzięki świetnemu węchowi, radzą sobie bez wzroku doskonale. Zaćmę można opóźnić przez zakraplanie oczu psa specjalnymi kroplami pobudzającymi soczewkę. Jeżeli mamy w domu starego psa, warto porozmawiać o tym z weterynarzem. GłuchotaPodobnie jak u ludzi, u czworonogów również z wiekiem pogarsza się słuch. Mimo iż psy mają zdecydowanie bardziej wyczulony słuch niż ludzie, postępująca głuchota u starych psów jest zjawiskiem powszechnym. Jak określić głuchotę u psa? Najlepszym sposobem będzie wykonanie prostego eksperymentu. Kiedy nasz pies będzie spał, ustawmy się w niedalekiej odległości od niego (najlepiej z tyłu) i przy pomocy piszczącej zabawki, wydajmy dźwięk. Jeżeli uszy naszego pupila zadrżą, a on się obudzi, oznacza, że jego słuch jest bardzo dobry. Jak radzić sobie z głuchym psem? Przede wszystkim trzeba uzbroić się w cierpliwość i zmienić swoje nawyki = nasz pies może nie usłyszeć, jak na niego wołamy, dlatego warto pokazać pupilowi, że go wołamy gestem. Dobrze jest również dotykać psa, ale lekko i nie gwałtownie, ponieważ może się przestraszyć, jeśli nas nie od psów. Czym można zarazić się od psa?Choroby psów nie zawsze są bezpieczne dla ludzi. Niektórymi chorobami dotykającymi psów mogą zarazić się ludzie. Jak można zarazić się chorobą od psa? Najczęściej w wyniku ugryzienia, zadrapania lub po prostu przez bezpośredni kontakt z czworonożnym pupilem. WściekliznaTo najniebezpieczniejsza choroba, którą człowiek może zarazić się od psa. Najczęściej dochodzi do tego przez ugryzienie. To dlatego regularne szczepienia naszego pupila przeciw wściekliźnie są tak choroba skóry, którą wywołują aż trzy grupy grzybów. Do najczęstszych objawów należą strupki, zaczerwienienia skóry, grudki na skórze, nieustępujące uczcie swędzenia. Tą niebezpieczną chorobą skóry można zarazić się przez…głaskanie zarażonego psa. Należy więc uważać – jeżeli nasz pupil często się drapie, a na jego skórze możemy dostrzec dziwnie wyglądające bąble i krosty, warto ograniczyć kontakt fizyczny z psiakiem i udać się czym prędzej do psiPodobnie jak dermafitozą, świerzbem psim można zarazić się przez kontakt z sierścią psa. Głaszcząc naszego pupila możemy przenieść na własne ciało świerzbowca – pasożyta, który żywi się komórkami skóry. Objawy są bardzo podobne jak podczas zarażenia dermafitozą – swędzenie, wysypka, a nawet…grzybica. Jeżeli zauważysz, że twój pies często się drapie i ma przerzedzone włosy z podejrzanie wyglądającymi krostkami, koniecznie skonsultuj się z psów – PODSUMOWANIEChoroby psów nękają naszych czworonożnych przyjaciół częściej niż byśmy tego chcieli. Dlatego powinniśmy bardzo dbać o to, by regularnie badać naszego psiaka. Powinniśmy również uważać na siebie, ponieważ niektóre choroby psów przenoszone są na ludzi – nie mówimy tu tylko o wściekliźnie, ale również o chorobach skóry, jak świerzb czy dermatofitoza. ZOBACZ ZDJĘCIA: @pexelsZdrowie naszego psa jest bardzo @mosheharNie tylko stare psy są narażone na poważne choroby psów, również szczenięta mogą @Fran__Kiedy widzimy, że nasz pies dziwnie się zachowuje i brak mu apetytu oraz energii, powinniśmy udać się do @ivanovgoodSzczepienia w młodości mogą zaowocować odpornością psa na poważne choroby w jego dorosłym @VizslafotozasDbajmy o naszego psa – im dłużej będzie cieszył się dobrym zdrowiem, tym dłużej będzie częścią naszego życia. ZOBACZ TEŻ:Jaki pies dla dzieci i rodziny? Najlepsze psy dla dzieciKtóre psy mają włosy? Psy włochacze są cudowneCzy psy mogą jeść orzechy? Porady i zagrożenia Choroby układu oddechowego u kotów często objawiają się zapaleniem spojówek, a u kociąt częściej występują infekcje oczu. Tak więc choroby oczu u kotów są bardzo powszechne, mogą mieć przyczynę egzogenną - zakaźną lub traumatyczną lub endogenną - związaną z patologicznym stanem narządów lub układów organizmu. Zapalenie spojówek u psa znacznie utrudnia zwierzęciu codzienne funkcjonowanie i obniża jakość życia. Chorobie towarzyszą objawy okulistyczne oraz ogólnoustrojowe. Jej pojawienie się wymaga wizyty u lekarza weterynarza i objęcia psa profesjonalną opieką. Bardzo ważne jest oczyszczanie spojówek u psa to dość często występująca przypadłość. Niepodjęcie jej leczenia może skutkować poważnymi konsekwencjami w postaci częściowej, a nawet całkowitej utraty wzroku. Choroba może mieć różnoraką etiologię. W jej leczeniu i zapobieganiu ważną rolę odgrywa higiena narządu wzroku u czworonogów. Zapalenie spojówek u psa - objawy Zapalenie spojówek u psa może rozwinąć się w jednym lub w obu oczach. Podstawowym objawem jest łzawienie, w wyniku którego znajdująca się wokół oka sierść jest stale mokra. Pod powieką pojawia się wysięk zapalny. Konsekwencją tego jest gromadzenie się tzw. śpiochów – w ten sposób oko stara się samoczynnie oczyścić. Zmętnieniom tym towarzyszyć może ropna lub surowicza wydzielina. Zapalenie spojówek u psa objawia się dodatkowo przekrwieniem, zaczerwienieniem lub obrzękiem spojówki, mrużeniem oczu, pocieraniem łapą oczu bądź ocieraniem o przedmioty. W ciężkich przypadkach choroba może doprowadzić do zapadnięcia gałki ocznej, spastycznego skurczu powiek, wysunięcia trzeciej powieki lub pojawienia się na jej tylnej powierzchni grudek. Poza dolegliwościami dotyczącymi oka zwierzęciu doskwierać mogą ogólnoustrojowe objawy, takie jak osłabienie, apatia, podwyższona temperatura. Przyczyny zapalenia spojówek u psa Stan zapalny oka u psa to problem okulistyczny o różnorodnej etiologii. Jego przyczyną mogą być wirusy, zwłaszcza psi wirus nosówki, herpeswirus typu 1, adenowirus typu 2. Choroba może mieć też podłoże alergiczne i pojawić się jako konsekwencja nadwrażliwości układu odpornościowego. Dolegliwości okazać się mogą wynikiem kontaktu czworonoga z alergenami, na które jest uczulony. U psa zapalenie spojówek może również się rozwinąć na skutek obecności ciała obcego w oku. Miewa charakter zewnętrzny (np. fragment jakiegoś przedmiotu lub kurz) albo wewnętrzny. W tym drugim przypadku mowa o drażnieniu błony śluzowej oka przez nieprawidłowo rosnące rzęsy czy podwiniętą powiekę. Za zapalenie spojówek u psa odpowiada wówczas uszkodzenie mechaniczne. Podłoże bakteryjne jako przyczyna pierwotna jest rzadko spotykane. Zazwyczaj drobnoustroje te rozwijają się po wcześniejszym urazie lub infekcji wirusowej. Najczęściej stwierdza się pałeczkę grypy, paciorkowce, gronkowce. Zapalenie oka u psa może mieć także podłoże chemiczne i rozwinąć się jako konsekwencja działania oparów, dymu, substancji chemicznych, maści lub kremów, które nie powinny być stosowane w okolicy oka. Rzadkością jest przypadłość wywołana inwazją pasożytów. Zapalenie spojówek u psa - predyspozycje Zwiększone ryzyko wystąpienia zapalenia spojówek dotyczy psów należących do ras brachycefalicznych, o spłaszczonym pysku i płytko osadzonych oczach, które przez swoją wypukłość nie potrafią efektywnie chronić się przed zewnętrznymi czynnikami. Kolejną grupą z predyspozycjami do zapalenia spojówek są psy o długiej sierści, która może mechanicznie drażnić oko. Bardziej narażone na tę przypadłość są także zwierzęta żyjące w grupie z racji łatwiejszego szerzenia się między nimi czynników zakaźnych. Do ras, u których najczęściej dochodzi do zapalenia spojówki, należą: shih tzu, pekińczyk, yorkshire terrier, pudel, cocker-spaniel, buldog francuski, bokser i buldog angielski. Leczenie zapalenia spojówek u psa Leczeniem zapalenia spojówek u psa powinien się zająć lekarz weterynarii, ponieważ będzie się ono nieco różnić w zależności od tego, co było wywołującym je czynnikiem. Przykładowo, choroba o podłożu bakteryjnym będzie wiązała się z koniecznością stosowania antybiotyków, zazwyczaj w postaci maści, kropli do oczu albo działających ogólnie. Z kolei przy alergii wskazane będzie unikanie czynnika uczulającego i niekiedy farmakoterapia, a przy urazie mechanicznym usunięcie czynnika drażniącego. Bez względu na etiologię choroby opiekunowie powinni pamiętać o regularnym oczyszczaniu oczu pupilowi. W tym celu można wykorzystać gotowe preparaty w formie nasączonych chusteczek lub przemywać je solą fizjologiczną lub przegotowaną wodą i wycierać delikatnie jałowym gazikiem. Absoltunie nie można stosować Dąbska Milena Kostrubiec Komentarze Nie znaleziono żadnych opinii
Objawy świadczące o rozwijającej się chorobie oczu u psa. zaczerwienienie spojówek. łzawienie. nadmierne uwidocznienie trzeciej powieki. śluzowa lub śluzowo- ropna wydzielina. zamglenie oka. zmiana wielkości gałki ocznej. przymknięte oko. mrużenie jednego lub obu oczu.
CHOROBY OCZU Bardzo często ludzie nie widzą sensu w badaniu swoich psów i wykonują tylko badanie bioder lekceważąc badanie wzroku u przyszłych rodziców. Jednak wgłębiając się bardziej w ten temat bardzo łatwo można zauważyć jak wiele powikłań może wystąpić w rasie. Na podstawie badań przedstawimy tu najbardziej powszechne i występujące choroby i wady wzroku u samoyeda. Jaskra Występuje wtedy, gdy ciśnienie wewnątrz gałkowe (IOP) z oka wzrasta. Jest to przede wszystkim ze względu na niewystarczająco nawilżone podłoże wodne oka, które powoduje uszkodzenie nerwu wzrokowego i siatkówki oraz co za tym idzie , dalszej utraty wzroku (jeśli nie jest leczone natychmiast). U samoyedów to niewłaściwe nawadnianie jest zwykle w wyniku ciasnych narożników w oku. Gonioskopia - Badanie wykonuję się u psa by uzyskać informację czy kąty są szerokie czy wąskie, określając wolność od goniodysplazji lub jej istnienie oraz poziom - lekki (fibrae latae - 0-25% - przy tym wyniku zwierzę można nadal uznać za wolne od goniodysplazji, stąd też często zapis normal), średni (laminae 25-50%) lub ciężki (occlusio >50%). W hodowli używane są osobniki z wynikiem fibrae latae więcej na ten temat TUTAJ. Dysplazja siatkówki (RD)Jest to schorzenie dziedziczone z rodziców na potomstwo w sposób dominujący, choć u Samoyedów za dziedziczną uważa się mutację RD/OSD - rodzaj dysplazji siatkówki (zmutowany czy nie) można sprawdzić przy pomocy testów genetycznych na RD/OSD. Chorobie sprzyjają niedobory witaminy A. W zależności od stopnia nasilenia zmian chorobowych w siatkówce, w chorobie różnicujemy trzy formy kliniczne; łagodną, geograficzną i formę dysplazji z rozwarstwieniem siatkówki. Większość psów najczęściej przejawia łagodną formę RD, która nie upośledza widzenia. U takich psów na dnie oka widoczne są pojedyncze fałdy siatkówki. W formie geograficznej dysplazji siatkówki występują znaczne pofałdowania, mają one zwykle kształt linearny bądź litery Y. W trzeciej formie dysplazji cała siatkówka jest rozwarstwiona i uszkodzona, dodatkowo powstają ogniska depigmentacji. W postaci tej ciało szkliste oka ulega rozwodnieniu (synereza). Dwie ostatnie formy dysplazji siatkówki prowadzą do ślepoty. Zmiany kliniczne w oczach można zaobserwować już między ósmym a szesnastym tygodniem życia. RD dodatkowo towarzyszą zmiany w oczach takie jak katarakty, wynaczynienia, powiększenie lub zmniejszenie gałki ocznej. Opracowanie: Marta Morawska, hodowla Royal Winter. Wolne tłumaczenie na podstawie: Chcesz dodać coś od siebie? Masz pytania? Zapraszamy do wątku z artykułem na forum MójYed: JASKRA I INNE CHOROBY OCZU
Oprócz choroby kulawizny i bolesność łap mogą być spowodowane przez: urazy, pęknięcia; ostre przedmioty wbijające się w skórę podczas chodzenia; podrażnienie spowodowane długotrwałym kontaktem z asfaltem lub innymi powierzchniami. Typowe objawy. Pododermatitis u psów może być wywołany przez choroby o innym charakterze.
Przez aktualizacja dnia 16:03 Choroby oczu u psa nie należą do rzadkości dlatego, jeśli twój pies łzawi, pociera oczy łapką, ma zaczerwienione spojówki lub często mruży powieki, istnieje prawdopodobieństwo, że cierpi jedną z chorób oczu. Choroby oczu u psa - co warto wiedzieć? Na początek trzeba zaznaczyć, że niektóre rasy psów są predysponowane do określonych chorób oczu bardziej niż inne, czego świadomość należy mieć przy zakupie pupila. Nie można też podejmować prób leczenia zaczerwienionego czy łzawiącego oka u psa na własną rękę. Przyczyna takiego stanu może leżeć dużo głębiej, a próbą doraźnej pomocy bardziej mu zaszkodzimy, niż pomożemy. Psa powinien zobaczyć lekarz weterynarii, bo tylko on może postawić odpowiednią diagnozę i wdrożyć fachowe leczenie. Oto lista kilku najczęściej występujących chorób oczu u psów wraz z przyczynami, objawami i podpowiedzią co do sposobów ich leczenia. Jaskra Jaskra to choroba oka polegająca na stałym zwiększeniu ciśnienia śródgałkowego oka. Jest to dość często występujące schorzenie, które nieleczone prowadzi do ślepoty. Pacjent trafiający do gabinetu weterynarii nierzadko jest już ślepy na jedno oko. Jaskra może mieć charakter pierwotny, czyli pojawić się samoistnie, lub wtórny – w wyniku urazów bądź chorób, najczęściej nowotworowych. Czasem też, choć bardzo rzadko, może być chorobą wrodzoną. W walce z jaskrą kluczowa jest wczesna diagnoza. Najbardziej rzucającym się w oczy objawem jaskry, jak w przypadku większości chorób oczu u psów, są przekrwione spojówki. Bardzo charakterystycznym dla tej choroby objawem jest też powiększenie gałki ocznej – szczególnie u młodych zwierząt postępuje ono w bardzo krótkim czasie. Ponadto można zaobserwować rozszerzenie źrenicy. Towarzyszą temu dolegliwości bólowe i ogólne pogorszenie samopoczucia psa. Przy zaawansowanych stanach pojawia się ślepota, na ogół wtedy jest już za późno na uratowanie widzenia. Leczenie jaskry u psa polega na zmniejszaniu ciśnienia w oku, aby jak najdłużej utrzymać je zdolnym do widzenia. Zazwyczaj jest to leczenie farmakologiczne, odpowiednio dobrane przez lekarza weterynarii. Jeśli leczenie jest nieefektywne, wówczas zaleca się operację. Jeśli pies jeszcze widzi, można zmniejszyć produkcję cieczy wodnistej, która jest bezpośrednio odpowiedzialna za zwiększone ciśnienie, a w przypadku psów ślepych zaleca się usunięcie gałki ocznej. Nie jest to obowiązkowy zabieg, ale ułatwia psu życie, zmniejsza dolegliwości bólowe i nie ma po nim konieczności podawania leków przez całe życie. Zaćma Pies z zaćmą©Shutterstock Zaraz obok jaskry jest to bardzo często występująca choroba oczu u psów. Polega na zmętnieniu soczewki oka wskutek urazu, chorób oka lub chorób metabolicznych, takich jak na przykład cukrzyca. Może być też wrodzona, jest dziedziczna u niektórych ras. Prowadzą do niej ponadto niedobory żywieniowe i zatrucia. Podobnie jak u ludzi, u psów wyróżnić można też zaćmę starczą, do której prowadzą naturalne procesy starzenia się oka. Głównym objawem zaćmy u psa jest zmiana wyglądu oka. Staje się ono mętne, czasem określane jako „mleczna soczewka“. W związku z pogarszającym się wzrokiem pies może stać się apatyczny i mniej chętny do zabawy. Sama choroba nie jest bolesna dla psa, ale jeżeli nie będzie leczona, doprowadzi do całkowitej ślepoty, która stanowi utrudnienie codziennego życia. Nie ma obecnie dobrej metody farmakologicznej na leczenie zaćmy. Jedyną skuteczną jest operacja, która polega na usunięciu soczewki i wstawieniu nowej. Sam zabieg jest szybki, ale wymaga specyficznego wykształcenia lekarza wykonującego go, a także długotrwałej farmakoterapii po operacji. Zapalenie spojówek u psa Podobnie jak u ludzi, tak i u psów zapalenie spojówek jest dość często występującą chorobą oczu. Trudno jednoznacznie ustalić jego przyczyny, ponieważ może ich być wiele. Od alergii i atopowego zapalenia skóry, poprzez różnorakie choroby bakteryjne i wirusowe, aż po ciała obce i urazy mechaniczne oka. Zapalenie spojówek objawia się najczęściej poprzez łzawiące oczy u psa. Łzawienie z czasem zmienia się w wyciek śluzu lub ropy. Możemy zaobserwować też przekrwione i opuchnięte oczy u psa, które powodują duży dyskomfort. Pies w jego wyniku zaczyna pocierać okolice oka przednią łapą lub o przedmioty, pogłębiając tym samym stan zapalny. Czasem zaobserwujemy mrużenie powiek wynikające ze światłowstrętu. Podstawą leczenia zapalenia spojówek jest odpowiednia diagnoza lekarza weterynarii. Leczenie objawowe nie wyeliminuje problemu – szczególnie, jeśli mamy do czynienia z poważniejszymi stanami chorobowymi. Dostępne są krople do oczu z antybiotykiem. Złe ukształtowanie powiek - entropium i ekropium Należą do nich zwyrodnienia, takie jak ektropium, czyli wywinięcie powieki, i entropium, czyli podwinięcie powieki. Są to zaburzenia dziedziczne, jednak sposób ich dziedziczenia nie jest do końca poznany. Mogą pojawić się w wyniku urazu oka, ale częściej są to wady wrodzone. Polegają na braku odpowiedniej proporcji między długością powieki, a wielkością gałki ocznej i prowadzą do deformacji szczeliny powiekowej. Przez zaburzoną budowę oko nie jest odpowiednio chronione przed czynnikami środowiskowymi, a dodatkowo w przypadku entropium jest podrażniane przez rzęsy. Głównym objawem tego zaburzenia, oprócz złej budowy oka, jest nawracające zapalenie spojówek i łzawienie oczu psa. Leczenie polega na przeprowadzeniu korygującej budowę powieki operacji. Postępujący zanik siatkówki (PRA) Nazwą tej jednostki chorobowej określa się kilka chorób oczu u psa, które objawiają się pierwotnym zwyrodnieniem siatkówki oka psa i prowadzą do ślepoty nocnej, a w późniejszym etapie do całkowitego zaniku wzroku. Są to choroby genetyczne, które dają te same objawy, ale mają różne przyczyny. Wiek pojawienia się pierwszych objawów jest różny i zależny od rodzaju PRA, z którym mamy do czynienia. Często pierwsze symptomy występują w wieku 6-8 miesięcy, a całkowita ślepota następuje już po pierwszym roku życia psa. Nie ma niestety skutecznej metody leczenia tej choroby, a ona sama dziedziczy się w genie recesywnym, więc utrudniona jest predykcja tej choroby na podstawie stanu rodziców. Wiśniowe oko (tzw. cherry eye) - wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki u psa © ShutterstockTrzecia powieka u psa to dolno-przyśrodkowy fałd spojówki, który nasuwa się na gałkę oczną, kiedy pies mruga. Pełni ona funkcję ochronną, czyszczącą i bierze udział w produkcji łez. Czasami zdarza się, że gruczoł znajdujący się pod trzecią powieką wypada – jedno lub obustronnie. Widać wtedy gładki, różowy twór usytuowany w przyśrodkowym kąciku oka. Leczenie zależy od wieku psa i od szybkości reakcji właściciela. Jeśli do wypadnięcia doszło kilka minut – godzin przed wizytą lekarską, można zastosować leczenie farmakologiczne połączone z wprowadzeniem gruczołu na właściwe miejsce. Jeśli jednak do wypadnięcia gruczołu doszło kilka dni wcześniej, lub odprowadzenie manualne nie jest możliwe, należy rozważyć postępowanie chirurgiczne. Grudkowe zapalenie trzeciej powieki u psa Na grudkowe zapalenie trzeciej powieki zazwyczaj chorują psy młode – do 12. miesiąca życia. Jest to wirusowa choroba zakaźna, która prowadzi do znacznego powiększenia się tak zwanych grudek chłonnych, zlokalizowanych po wewnętrznej stronie trzeciej powieki. Podrażniają one powierzchnię oka wywołując ropny wyciek i podrażnienie spojówki, które wywołują ból i swędzenie oczu. Nieleczone zapalenie trzeciej powieki może trwać nawet kilkanaście miesięcy i doprowadzić do przykrych powikłań. Najczęściej stosuje się kilkutygodniowe leczenie farmakologiczne, a czasami konieczne jest leczenie chirurgiczne. Przeczytaj również: Zamglone oczy u psa Ropiejące oczy u psa Bibliografia: 1. Jaskra – diagnostyczne i terapeutyczne wyzwanie dla lekarza weterynarii, dr n. wet. Marcin Pikiel 2. Dziedziczne choroby oczu u psów. Cz. I, II i III, Peter G. C. Bedford 3. Zapalenie spojówek u psa: jakie krople do oczy stosować i jak leczyć chorobę?, lek. wet. Piotr Krzysztof Smentek 4. Zaćma u psa: jak rozpoznać i leczyć kataraktę u psa?, lek. wet. Piotr Krzysztof Smentek Poradnik. Wiedza o psach. Ślepy pies: jak żyć z czworonogiem, który traci wzrok? Wiedza o psach. Ślepota u psa wydaje się często problemem nie do pokonania, a diagnoza o utracie wzroku wprawia wielu właścicieli w panikę. Ale upośledzone psy - niezależnie od tego, czy to przypadłość nabyta czy wro. Przez aktualizacja dnia 18:58 Generalizując, psy małych ras dożywają około 15 – 20 lat, zaś psy dużych ras żyją krócej, bo zwykle 10 – 15 lat. Ze względu na to, że psy żyją krócej niż ludzie, proces starzenia jest także szybszy. Na jakie choroby są narażeni czworonożni seniorzy? Najczęstsze choroby psów starych Jak rozpoznać, że pies się starzeje? Przede wszystkim będą to objawy dosyć podobne jak u starszych ludzi, czyli zmniejszony apetyt, pogarszający się słuch i wzrok, mniejsza chęć do zabawy i aktywności fizycznej, delikatne zmiany w zachowaniu. Starszy psiak będzie więcej leżał i spał, będzie też bardziej powolny, zmniejszy się szybkość jego reakcji. Jeśli chodzi o oznaki fizyczne, nie da się nie zauważyć siwiejącej sierści, zwłaszcza na pysku. Są to zupełnie naturalne objawy starzenia. Jeśli chodzi o choroby starych psów, z pewnością można do nich zaliczyć schorzenia dotykające kości, stawy, serce, oczy, wątrobę, nerki, układ oddechowy, mózg, a także rozwijające się wraz z wiekiem nowotwory. Choroby stawów i kości Choroby dotyczące psich stawów i kości, a więc zwyrodnienia i stany zapalne, objawiają się zazwyczaj trudnością z poruszaniem, sztywnym chodem czy niechęcią do zabawy. Czasem widoczne jest także drżenie mięśni. Jest to spowodowane bólem, jednak nie powinniśmy podawać psiakowi ludzkich leków przeciwbólowych, bo możemy mu tym poważnie zaszkodzić! Konieczna jest wizyta u lekarza weterynarii. Leczenie będzie uzależnione od stopnia zaawansowania zmian w stawach i kościach oraz samopoczucia pacjenta. Choroby serca u starszego psa W zależności od jednostki chorobowej objawy będą różne, ale te związane z sercem najczęściej objawiają się arytmią, szybkim męczeniem się, dusznościami, kaszlem, a czasem nawet omdleniami. Najczęstszym schorzeniem serca u psów w podeszłym wieku jest powiększenie mięśnia sercowego. Serce staje się słabe i nie jest w stanie prawidłowo toczyć krwi. Kolejną chorobą jest choroba wieńcowa, czyli niedokrwienie serca. Do rozpoznania potrzebne jest wykonanie zdjęcia RTG klatki piersiowej, a także EKG. Czasem lekarz weterynarii może zlecić jeszcze USG serca. Choroby oczu u psa ©Shutterstock Zaćma i ślepota to częste okulistyczne choroby starszych psów. Skąd wiadomo, że pies choruje? W przypadku zaćmy zauważymy mętnienie soczewki, a z czasem pies zaczyna niedowidzieć lub zupełnie traci wzrok, jednak psy mają bardzo dobrze rozwinięty słuch i węch, dlatego mogą dobrze funkcjonować nawet nie widząc. W przypadku ślepych psiaków trzeba zadbać o ich komfort i poczucie bezpieczeństwa. Obok ślepoty, częsta jest także głuchota – wtedy pies poradzi sobie, wykorzystując bardziej intensywnie wzrok. Schorzenia wątroby i nerek u psa W przypadku wątroby i nerek zwykle mówimy o ich niewydolności, czasami o uszkodzeniu oraz nowotworach. Pies z chorą wątrobą może często wymiotować, chudnąć, mieć biegunki, a jego brzuch będzie bolesny. Niewydolność nerek u psa może prowadzić do polidypsji (zwiększonego pragnienia i pobierania wody) oraz wielomoczu (zwiększona ilość wydalanego moczu) lub odwrotnie – bezmoczu. Warto wykonywać kontrolne badania moczu i krwi pod kątem chorób wątroby i nerek. Choroby układu oddechowego u psa Choroby układu oddechowego mogą objawiać się dusznościami, kaszlem, nietolerancją wysiłkową czy świstem słyszanym podczas oddechu. Mogą zdarzyć się nawet omdlenia. Symptomy pokrywają się więc częściowo z chorobami układu krążenia. Zaburzenia związane z układem oddechowym mają jednak zupełnie inną przyczynę, wiązaną z zaburzeniami unerwienia głowy, szyi i narządów całej tej okolicy. Zespół tych zaburzeń nazywa się polineuropatią, czyli zespołem uszkodzenia nerwów obwodowych (ang. GOLPP, Geriatric Onset of Laryngeal Paralysis and Polyneuropathy). Dotyczy głównie psów ras dużych, czyli retrieverów, dogów niemieckich czy chartów. Innym schorzeniem dróg oddechowych, dotykającym z kolei psy ras małych, jest zapadnięcie tchawicy. Światło tchawicy zostaje spłaszczone, chrząstki ulegają osłabieniu, przez co tchawica stopniowo ulega zwężeniu. Psy (zwykle mówi się o yorkshire terierach) cierpią na niewydolność oddechową, zwłaszcza podczas wysiłku fizycznego, w sytuacjach stresujących lub kiedy są rozemocjonowane. Leczenie polega zwykle na łagodzeniu objawów, podawaniu leków uspokajających i przeciwkaszlowych. Niekiedy podejmowane są operacje, podczas których udrażnia się tchawicę lub wszywa zewnętrzne plastikowe „rusztowanie”, jednak to drugie rozwiązanie nie jest często stosowane ze względu na wysoką inwazyjność zabiegu. Zmiany w zachowaniu psa seniora Zmiany behawioralne czworonogów zwykle szybko kierują psich opiekunów do gabinetu weterynaryjnego. Mogą nimi być nagła agresja, lękliwość, zaburzenia poznawcze, załatwianie potrzeb fizjologicznych w domu czy nadmierna wokalizacja. Przyczynami takiego stanu mogą być: zmiany zwyrodnieniowe mózgu, nowotwór mózgu, encefalopatia wątrobowa lub mocznicowa, nadczynność kory nadnerczy czy niedoczynność tarczycy. Nowotwory O nowotworach zwykle dowiadujemy się nagle i późno – kiedy choroba rozwinie się na tyle, że daje już niepokojące objawy lub nowotwór jest widoczny albo wyczuwalny pod skórą. Najczęstszymi nowotworami u psów są nowotwory skóry, płuc, wątroby i układu limfatycznego, a także gruczołu sutkowego u niekastrowanych suk. Nie sposób powiedzieć, jak będzie przebiegało leczenie – jest ono silnie uzależnione od wyników badań, kondycji psa i umiejscowienia guza. Możliwe jest operacyjne usunięcie guzów, czasem wystarczy jednak chemioterapia (podobnie jak u ludzi). Najczęstsze choroby psów starych – błędy żywieniowe i brak aktywności fizycznej Błędy żywieniowe oraz nieprawidłowa aktywność fizyczna (nadmierna lub niedostateczna) to właściwie temat rzeka. Mimo rosnącej świadomości opiekunów zwierząt wciąż bardzo wiele osób popełnia podstawowe błędy. Można powiedzieć, że problem dotyczy zwłaszcza starszych właścicieli psów, gdyż przenoszą oni własne nawyki do życia czworonoga. Nie mają sił na odpowiedni dla psa długi spacer, częste jest także podkarmianie resztkami ze stołu – niejednokrotnie daniami przyprawionymi i smażonymi. Takie działania już w krótkim czasie dostarczą psu niezapomnianych wrażeń ze strony układu pokarmowego – pojawią się wymioty, biegunka, bóle brzucha. Jeśli pies będzie tak karmiony dłuższy czas, doprowadzi to do szeregu konsekwencji zdrowotnych, takich jak poważne niedobory, wyjałowienie flory bakteryjnej jelit, wzdęcia, nadwaga, otyłość, cukrzyca, odwodnienie po biegunkach i wymiotach, czy nawet uszkodzenie wątroby i trzustki. Niestety nie są to rzadkie, odosobnione przypadki. Tu przeczytasz więcej o prawidłowym żywieniu psa seniora. Opieka nad starym psem ©Shutterstock Starszy pies wymaga troskliwej opieki ze strony właściciela. Powinien mieć zapewnioną odpowiednią dawkę ruchu, nie może to być intensywny trening i np. aportowanie, ale raczej długie, spokojne spacery, tropienie, zabawa z innymi psami lub z opiekunem, jednak nie wymagająca dużego wysiłku fizycznego. Zbilansowana dieta powinna być prowadzona przez całe życie czworonoga. W przypadku starszych psiaków można ją dostosować do jego konkretnych potrzeb. Podeszły wiek wiąże się ze spadkiem odporności, dlatego warto suplementować np. większą ilość kwasów omega 3. W ułożeniu indywidualnej diety może pomóc psi dietetyk. Jeśli mamy do czynienia z psem z nadwagą lub otyłością, zwłaszcza starszemu psiakowi będzie trudniej się poruszać, dlatego należy zadbać o odpowiednią sylwetką pupila już wcześniej. Jako troskliwi opiekunowie psa seniora zadbajmy o to, by w lato pies miał się gdzie schłodzić, a w zimie – ogrzać. Zawsze też powinien mieć dostęp do świeżej wody. Jako psi staruszek powinien mieć zapewniony spokój, komfort i poczucie bezpieczeństwa. Ważne jest, aby unikać sytuacji stresowych. Pamiętajmy o tym, że starszy pies ma obniżoną odporność i będzie dłużej powracał do zdrowia po wszelkich chorobach. Dlatego w razie zachorowania jak najszybciej należy podjąć leczenie. Należy również wykonywać badania profilaktyczne, w tym badania krwi i moczu, bo to właśnie ich wyniki uprzedzą nas o ewentualnych chorobach, którym szybciej będziemy mogli stawić czoło.
Jaskra u psa i kota: rozpoznanie, rokowania i leczenie jaskry. Lekarz weterynarii Krystyna Skiersinis 2 komentarze 27/10/2023. 4.9 / 5 ( 28 ) Jaskra (glaucoma) to choroba stosunkowo często występującą u ludzi i zwierząt, w przebiegu której dochodzi do zwiększenia ciśnienia wewnątrz gałki ocznej. Jaskra u psa.

Nowotwory złośliwe oka są rzadko diagnozowanymi typami nowotworów. Jeśli już jednak dojdzie do ich rozpoznania, nie tylko niosą za sobą ryzyko utraty wzroku czy gałki ocznej, lecz także życia, tym bardziej, że mogą dawać przerzuty do innych narządów, np. mózgu. Sprawdź, jak rozpoznać objawy złośliwych guzów oka. Nowotwory złośliwe oka są diagnozowane bardzo rzadko. Jeśli już jednak się pojawiają, swoim zasięgiem mogą objąć każdą część oka: nerw wzrokowy, siatkówkę, tęczówkę, gruczoł łzowy, powiekę i skórę wokół oczu, często bezpośrednio zagrażając życiu chorego. Złośliwe nowotwory nerwu wzrokowego W obrębie nerwu wzrokowego mogą rozwinąć się dwa rodzaje bardzo rzadko diagnozowanych guzów złośliwych: glejak i oponiak. Tego typu zmiany rosnące w obrębie oka mogą zaatakować nerw wzrokowy, a w konsekwencji zaburzyć ostrość widzenia i ruchomość oka. Oba nowotwory objawiają się stopniową utratą wzroku i zanikiem nerwu wzrokowego. W późniejszym okresie, gdy guz osiągnie większe rozmiary, pojawia się wytrzeszcz gałki ocznej. Warto wiedzieć, że glejak nerwu wzrokowego stanowi 20 proc. nowotworów oczodołu u dzieci. Z kolei na oponiaka osłonek nerwu wzrokowego najczęściej chorują kobiety w wieku średnim. Złośliwe nowotwory powiek Najczęstszym nowotworem złośliwym skóry powiek jest rak, który występuje u osób starszych. W 93 proc. przypadków jest to niegroźna dla życia postać nowotworu - rak podstawnokomórkowy, nie dający w ogóle przerzutów. Jak rozpoznać raka powiek? W początkowym stadium rozwoju na skórze pojawia się płaski, niebolesny guzek, który nie różni się wyglądem od zdrowej skóry. Wraz z rozwojem choroby guz powiększa się, a w części środkowej tworzy się strupek, krwawiący przy próbie usunięcia. Złośliwe nowotwory oczodołu Mięsak, czyli nowotwór wywodzący się z tkanki mezenchymalnej (zarodkowej tkanki łącznej), to trzeci po neuroblastomii i guzie Wilmsa najczęstszy nowotwór złośliwy u dzieci. Występuje w czterech postaciach: zarodkowej, pęcherzykowej, różnokształtnokomórkowej i groniastej. Ten typ nowotworu pojawia się zwykle w pierwszej dekadzie życia i objawia się wytrzeszczem, który często rozpoznawany jest jako stan zapalny. Uwaga na czerniaka złośliwego Czerniak złośliwy to najczęściej diagnozowany nowotwór złośliwy oka. Co więcej, nowotwór ten stanowi nawet 20 procent wszystkich czerniaków. Jest bardzo groźny, ponieważ zazwyczaj przez długi czas nie daje żadnych objawów i zwykle rozpoznawany jest podczas przypadkowej wizyty u okulisty. Czerniak charakteryzuje się powstaniem jasno- lub ciemnobrunatnego guzka (lepiej widocznego w tęczówce niebieskiej), powiększającego się powoli, powodującego niekiedy zniekształcenie źrenicy. Siatkówczak Siatkówczak to najczęstszy wewnątrzgałkowy nowotwór złośliwy oka u dzieci. Wywodzi się z niedojrzałych komórek siatkówki, które ulegają zezłośliwieniu i rozrastają się nieprawidłowo w oku, prowadząc do zniszczenia pozostałych struktur gałki ocznej. Charakterystycznymi obawami guza siatkówki są leukokoria (biały refleks źreniczny) i zez. Guz gruczołu łzowego Najczęstszą przyczyną występowania guzów w obrębie oczodołu u dorosłych są przerzuty, które zwykle ujawniają się w wieku średnim lub podeszłym, częściej u mężczyzn. Guz gruczołu łzowego objawia się wytrzeszczem, podwójnym widzeniem (w wyniku zajęcia przez guz mięśni okoruchowych) i obniżeniem ostrości wzroku (w wyniku uszkodzenia nerwu wzrokowego).

Dziedziczne choroby oczu mogą prowadzić do ślepoty, utraty wzroku i trwających całe życie zmagań z problemami z oczami. Oto siedem ras o słabym wzroku. American Cocker Spaniel Utrata wzroku . Zaćma jest główną przyczyną ślepoty u Cocker Spanieli, chociaż wiele ras jest podatnych na tworzenie się zaćmy.
Oczy - źródło informacji Psy są bardzo spostrzegawcze, potrafią bez trudu zauważyć czy nasze oczy są otwarte czy zamknięte i w jakim kierunku patrzą. Potrafią też doskonale odczytać znaczenie naszego spojrzenia. Sygnały wzrokowe są wśród zwierząt jednym z naturalnych sposobów komunikacji. My ludzie z oczu psa możemy odczytać jego nastrój, zamiary i samopoczucie. Z oczu psa możemy wywnioskować jaka była jego przeszłość i jakie jest dziś jego życie. I wreszcie oczy mówią nam wiele o stanie zdrowia psa. Oczy mówią nam więcej, niż cokolwiek innego o psie, na którego patrzymy. Dlatego patrzmy psu w oczy, nie prowokacyjnie, lecz uważnie. Objawy chorobowe Na pierwszy rzut oka łatwo zauważyć, jeśli oczy naszego psa nie błyszczą jak zazwyczaj, są załzawione, cieknie z nich wydzielina lub nagle robią się mętne i nie wyglądają normalnie. Niepokojący jest inny kolor oka, niż zwykle (może świadczyć o uszkodzeniu lub urazie wewnątrz gałki), jak i inny kolor błon śluzowych wokół oka i niekiedy trzeciej powieki. Właściciel znający swojego psa doskonale potrafi zauważyć najmniejszą zmianę w samopoczuciu psa widząc jego spojrzenie. Przeczytaj też: Jak się opiekować chorym psem? Czasem oczy psa mówią nam o złej kondycji psychicznej i fizycznej psa, kłopotach innych narządów lub zarobaczeniu (silny wypływ z oczu). Czasem też same oczy stają się obiektem różnych chorób i urazów. Niektóre choroby oczu są dość powszechne i łatwo wyleczalne pod warunkiem szybkiej reakcji z naszej strony. Inne mogą być niebezpieczne dla wzroku, a niekiedy nawet życia psa. Niektóre choroby oczu u psów są wrodzone, inne mogą być też dziedziczne. Zobacz: Świerzb uszny i krwiak ucha u psa - jak leczyć? Jeśli cokolwiek niepokoi nas w spojrzeniu naszego psa przyjrzyjmy mu się uważniej i w razie jakichkolwiek wątpliwości zwróćmy się szybko do lekarza weterynarii!

Wśród schorzeń oczu możemy wyróżnić choroby zapalne i przewlekłe. Twoje cele Omówisz przyczyny, objawy i sposób leczenia najczęstszych chorób zapalnych i przewlekłych oczu, takich jak zapalenie spojówek, jęczmień, zaćma i jaskra. Wyjaśnisz, na czym polega profilaktyka wymienionych wyżej chorób zapalnych i przewlekłych oczu.

Pies o okulisty? No, może w pewnym uproszczeniu, na pewno jednak stan oczu naszych czworonożnych przyjaciół, może czasem budzić niepokój. Kiedy pies łzawi lub zamiast tego pojawia się dziwna wydzielina, pociera łapami oczy, ociera głową o meble, lub mruży oczy, powinniśmy udać się z nim do „psiego okulisty”- czyli do lekarza weterynarii. Nasz pupil może mieć bowiem bardzo poważny i niemal ludzki, problem ze wzrokiem. Choroby oczu u psów mogą mieć różne podłoże. Mogą to być choroby genetyczne, efekt urazów doznanych przez psa, błędy anatomiczne w budowie oka lub schorzenia związane z wiekiem psa. Choroby oczu psa Pies o okulisty? No, może w pewnym uproszczeniu, na pewno jednak stan oczu naszych czworonożnych przyjaciół, może czasem budzić niepokój. Kiedy pies łzawi lub zamiast tego pojawia się dziwna wydzielina, pociera łapami oczy, ociera głową o meble, lub mruży oczy, powinniśmy udać się z nim do „psiego okulisty”- czyli do lekarza weterynarii. Nasz pupil może mieć bowiem bardzo poważny i niemal ludzki, problem ze wzrokiem. Choroby oczu u psów mogą mieć różne podłoże. Mogą to być choroby genetyczne, efekt urazów doznanych przez psa, błędy anatomiczne w budowie oka lub schorzenia związane z wiekiem psa. Entropium Jest dziedziczą wadą powieki. Problem dotyczyć może zarówno dolnej jak i górnej powieki, a nawet obu powiek jednocześnie. Brzeg powieki zawija się w stronę gałki ocznej i sierść psa po prostu wchodzi do jego oka, a włosy na powiekach drażnią rogówkę. Prowadzi to do zapalenia spojówek (zaczerwienione, łzawiące oko). Uczucie podobne jest do tego, gdy wpadnie nam coś do oka, u psa jednak stan trwać może nawet latami, dopóki właściciel nie zajmie się problemem. Nieleczone schorzenie prowadzi do uszkodzenia rogówki, który może powodować dalsze zmiany w głębszej strukturze oka, a w konsekwencji może prowadzić do utraty wzroku przez psa. Na ogół wadę tę stwierdza się u młodych psów( 6-12 miesięcy). Stwierdzona w młodym wieku wada, potrafi zaniknąć lub jeśli jest zdiagnozowana poniżej 1 roku psa, można wyleczyć ja poprzez podawanie antybiotyku i kropli. W przypadku gdy wada jest już zaawansowana, wykonuje się zabieg lekkiego odciągnięcia powieki od oka. Korekcję powieki można wykonać dopiero gdy głowa psa przestaje rosnąć, czyli po ukończeniu przez niego 1 roku życia. Entropia najczęściej pojawia się u rasy shar -pei, ale także bokserów, rottweilerów, bernardynów i dogów. Ektropium Schorzenie to polega z kolei na wywinięciu się powieki na zewnątrz oka. Przez nie chronione powieką oko dostają się do niego bakterie i zanieczyszczenia. Problem z powieką powoduje też, że oko nie jest odpowiednio nawilżane, co powoduje infekcje, a to z kolei wpływać może na jakość widzenia. Skutkiem jest światłowstręt i kurczowe zamykanie powiek. Może to doprowadzić do stanu zapalnego spojówki i rogówki. Podobnie jak w przypadku entropii, stosuje się zarówno leki działające miejscowo lub korekcję powieki. Postępujący zanik siatkówki (PRA) Jest dziedzicznym zwyrodnieniem siatkówki. PRA definiuje szereg wrodzonych wad siatkówki. Schorzenie to polega na degeneracji fotoreceptorów znajdujących się w siatkówce oka (zamienia ona dochodzące z zewnątrz bodźce świetlne na impulsy mózgowe, docierające do mózgu za pomocą nerwu wzrokowego). Siatkówka składa się z dwóch warstw pigmentowanego nabłonka i części nerwowej, przy czym nabłonek jest odpowiedzialny za zaopatrywanie w substancje odżywcze oraz usuwanie obumarłych tkanek. Degeneracja fotoreceptorów centralnej części siatkówki (CPRA) nazywana jest dystrofią pigmentowanego nabłonka siatkówki (RPED). Owa degeneracja powoduje uszkodzenie komórek, nie mogących rozkładać zużytych części, ani też produkować nowych. Zwyrodnienie to prowadzi do pogorszenia wzroku. Zanik widzenia u psa jest stopniowy i trwa latami. Pies traci możliwość widzenia centralnego, pozostaje mu tylko widzenie peryferyjne, może więc nie zauważać przedmiotów stojących nieruchomo, natomiast nie ma problemu z zarejestrowaniem ruchu. Niestety jest to schorzenie nieuleczalne. Zapalenie błony naczyniowej Przyczyny tego schorzenia dzielimy na infekcyjne i nie infekcyjne. Do infekcyjnych zaliczymy: choroby wirusowe, bakteryjne, grzybicze, pierwotniakowe i riketsje. Do nie infekcyjnych zaś: pasożyty, urazy, choroby immunologiczne i nowotwory. Zapalenie to spowodowane może także być czynnikiem zewnątrzpochodnym, jak choćby uraz, czy mikroorganizmami z zewnątrz. Objawami są: ból, zaczerwienienie, światłowstręt, ciśnienie wewnątrzoczne. W postępowaniu diagnostycznym zaleca się wykonanie badań podstawowych (morfologia krwi ze wzorem odsetkowym, OB, profil biochemiczny, badania serologiczne, itp.) W ocenie pewnych typów zapalenia zalecane jest wykonanie ultrasonografii, radiografii i badania ciała szklistego. Celem leczenia zapalenia błony naczyniowej jest zapobieganie powikłaniom zagrażającym widzeniu, zmniejszenie dolegliwości i jeśli to możliwe choroby będącej przyczyną owego zapalenia. Jaskra Jest to choroba oka, w której liczy się szybkość diagnozy i natychmiastowego leczenia, ponieważ grozi ona utratą wzroku. Ze względu na genezę, wyróżniamy dwa rodzaje jaskry pierwotną i wtórną. Do jaskry pierwotnej dochodzi przy wrodzonej dysplazji (zaburzenie rozwojowe) struktury kąta tęczówkowo- rogówkowego, tzw. goniodysgenezie. Do jaskry wtórnej dochodzi najczęściej w wyniku zmian anatomicznych, powstałych w gałce ocznej po przebyciu jaskry pierwotnej. Objawami są: ból(łzawienie, kurcz powiek), obrzęk rogówki, rozszerzenie źrenicy, utrata zdolności widzenia. W przypadku podejrzenia jaskry lekarz weterynarii wykonuje zazwyczaj pełne badania okulistyczne oraz dokonuje pomiaru ciśnienia śródocznego. W przypadku jaskry stosuje się zarówno leczenie farmakologiczne jak i techniki operacyjne. Zaćma Zaćma jest dziedziczną chorobą soczewki oka prowadzącą najczęściej do utraty wzroku. Jej przyczyny mogą być wrodzone lub nabyte. Oznacza ona zmętnienie soczewki, które powoduje, że jest ona częściowo lub całkowicie nieprzezierna i nie przepuszcza promieni świetlnych w głąb gałki ocznej. Najczęściej związane są one z nieprawidłowościami w przemianie materii, urazami lub wiekiem psa. Niestety zaćma ma charakter rozwojowy tj. nie cofa się. Jedną z metod w leczeniu jest zabieg usunięcia zmętniałej soczewki. Polecane produkty data publikacji artykułu: 2009-07-21 Popularne teraz Komentarze
Zapalenie spojówek u psa. W przypadku zapalenia spojówek u psów pomocne są krople do oczu. Wielu opiekunów psów doświadczyło opuchniętych, łzawiących oczu swojego pupila – zapalenie spojówek należy bowiem do najczęstszych chorób oczu u psów. W poniższym artykule dowiesz się jakie są przyczyny tej dolegliwości, jak ją
Dzisiaj opowiem Wam o chorobach oczu najczęściej pojawiających się u psów. Niektóre z nich mają podłoże genetyczne, niektóre są wynikiem urazów lub już przebytych chorób, a jeszcze inne wynikają z błędów anatomicznych. Zaćma Zaćma jest dziedziczną chorobą soczewki oka, która zazwyczaj skutkuje utratą wzroku. Polega ona na zmętnieniu soczewki, co powoduje, że jest ona częściowo lub całkowicie nieprzezierna i nie przepuszcza promieni świetlnych w głąb oka. Najczęstszymi przyczynami zaćmy jest nieprawidłowa przemiana materii, różnego typu urazy lub wiek psa. Choroby tej nie da się cofnąć. Jedyne co można zrobić to poddać psa zabiegowi usunięcia zmętnionej soczewki. Entropium Entropium jest dziedziczną wadą powieki. Może dotyczyć jej dolnej jak i górnej części, a nawet obu jednocześnie. Polega ona na tym, że brzeg powieki zawija się w stronę gałki ocznej, co sprawia, że włosy, które się na niej znajdują, drażnią rogówkę. To prowadzi do zapalenia spojówek. Jeśli w porę nie zajmiemy się leczeniem entropium, może ono doprowadzić do nieodwracalnych zmian w strukturze oka, a nawet do ślepoty. Jeśli jednak odpowiednio wcześnie zaprowadzimy psa do weterynarza, choroba ta może zostać całkowicie wyleczona poprzez podawanie antybiotyków oraz specjalnych kropli do oczu. Ektropium Ektropium również jest dziedziczną wadą powiek. Jednak w przypadku tej choroby, powieka wywija się na zewnątrz oka. W wyniku tego, oko jest odsłonięte, niechronione i mogą dostać się do niego bakterie oraz zanieczyszczenia. Skutkiem tej wady jest również złe nawilżenie oka, co wpływa na dobrą jakość widzenia. Wszystko to może prowadzić do światłowstrętu, kurczowego zamykania powiek oraz stanu zapalnego spojówki i rogówki. Odpowiednio wcześnie wykryte ektropium można wyleczyć, nie powodując żadnych nieporządanych skutków. Jeśli jednak zaczniemy leczyć je zbyt późno, piesek może oślepnąć. Jaskra Jaskra jest chorobą oka, którą dzieli się na dwa rodzaje: pierwotną – dochodzi do niej przy wrodzonej dysplazji struktury kąta tęczówkowo – rogówkowego (goniodysgeneza), wtórną – dochodzi do niej w wyniku zmian anatomicznych, które powstały po przebyciu jaskry pierwotnej. łzawienie, kurcz powiek, widoczny ból, obrzęk rogówki, pogorszenie się jakości widzenia, rozszerzenie źrenicy. W leczeniu jaskry stosuje się różnego typu antybiotyki oraz zabiegi operacyjne. Zapalenie błony naczyniowej Przyczyny zapalenia błony naczyniowej dzielimy na: infekcyjne – choroby wirusowe, grzybicze, bakteryjne, riteksje i pierwotniakowe, nieinfekcyjne – pasożyty, urazy, nowotwory i choroby immunologiczne. Choroba ta może być spowodowana również innymi czynnikami, czyli zewnątrzpochodnymi. Zalicza się do nich mikroorganizmy lub urazy. Objawy zapalenia błony naczyniowej: światłowstręt, ciśnienie wewnątrzoczne, ból, zaczerwienienie. Leczenie tego schorzenia polega na zapobieganiu powikłaniom, które mogą zaszkodzić w poprawnym widzeniu i tym, które są przyczyną zapalenia błony naczyniowej. Postępujący zanik siatkówki (PRA) Postępujący zanik siatkówki jest dziedzicznym zwyrodnieniem siatkówki. Polega na degeneracji fotoreceptorów, które znajdują się w siatkówce oka, która dzieli się na dwie warstwy: pigmentowatego nabłonka i części nerwowej. Nabłonek odpowiada za zaopatrywanie w substancje odżywcze i likwidację obumarłych tkanek. Wada ta prowadzi do pogorszenia wzroku. Pies traci możliwość widzenia centralnego i zostaje mu jedynie widzenie peryferyjne. Jest więc możliwość, że czworonóg nie zauważa przedmiotów stojących nieruchomo, natomiast świetnie widzi poruszające się obiekty. PRA jest niestety nieuleczalne. Pamiętajcie, by zwracać uwagę na nawet najdrobniejsze zmiany w widzeniu psa. Im szybciej zajmiecie się ich leczeniem, tym większe prawdopodobieństwo, że choroba całkowicie ustąpi.↓ PREPARATY DO PIELĘGNACJI OCZU PSA ↓ Tekst: Małgorzata Filipczyk Zdjęcie:
Nużyca u psa: objawy. Nużyca daje różne objawy, które zależą zarówno od wieku psa, jak i postaci choroby. Postać miejscowa nużycy. Zazwyczaj dotyczy psów młodych. Jej najczęstsze objawy to rumień, łuszcząca się skóra oraz miejscowa utrata sierści w okolicy oczu, pyska, na głowie, zewnętrznej stronie uszu, tułowiu lub
Zapalenie spojówek u psa Spojówka to błona wyściełająca powieki psa, przednią twardówkę – białą część oka oraz trzecią powiekę. Stan zapalny spojówki objawia się jej zaczerwienieniem i podrażnieniem, któremu może towarzyszyć śluzowaty lub ropny wyciek z oka. Jeśli pies odczuwa ból często mruży lub przymyka chore oko. Zapalenie spojówek może mieć przebieg ostry (gwałtowny i intensywny) lub przewlekły – trwający wiele tygodni lub nawracający. Przyczyny zapalenia spojówek mogą mieć podłoże infekcyjne lub alergiczne. Mogą też wynikać z urazu mechanicznego (np. podrażnienie oka ciałem obcym), albo podwinięcia powieki czy niewłaściwego kierunku w jakim u niektórych psów rosną rzęsy. Ropne zapalenie spojówek któremu towarzyszy wyciek z nosa może być wczesnym objawem nosówki, szczególnie jeśli wystąpi u szczeniaka. Leczenie polega na zastosowaniu odpowiednich leków, może też wymagać interwencji chirurgicznej w przypadku, gdy jest skutkiem wywinięcia lub podwinięcia powieki, albo niewłaściwego wzrostu rzęs. Zapalenie spojówek często występuje wraz z zapaleniem rogówki. Zapalenie rogówki u psa Rogówka to przednia przezroczysta zewnętrzna część oka. Do zapalenia rogówki zwykle dochodzi w skutek zakażenia lub alergii. Objawy zapalenia rogówki to utrata przejrzystości i mętność rogówki. Następnie rogówkę pokrywają małe naczynka i ciemne plamki odkładającego się pigmentu. Niektóre rasy psów mają skłonność do zapalenia rogówki, ponieważ zbyt mała ilość wydzielanych u nich łez prowadzi do wysychania oka i narażenia go na uszkodzenia. Leczenie zapalenia rogówki polega na zastosowaniu właściwych leków i zakraplaniu psu sztucznych łez. Przeczytaj: Niekontrolowane wypróżnianie się psa - co robić? Wrzód rogówki u psa To choroba mogąca być następstwem dwóch powyższych chorób (wysychające zapalenie spojówki i rogówki) jako skutek infekcji. Może też być następstwem urazu mechanicznego. Szczególnie narażone na urazy są psy o płytko osadzonych oczach takie jak pekińczyki, mopsy, itp.). Może wystąpić u wszystkich psów na przykład zadrapania lub uderzenia oka. Wrzód oka powoduje zaczerwienienie i silne mrużenie oka. Ponieważ jest bardzo bolesny pies często trze oko łapami lub ociera się okiem np. o posłanie. Leczenie wrzodu oka zależy od stanu zaawansowania choroby. Zobacz też: Rozszerzenie i skręt żołądka u psa - co robić? Leczenie wrzodu rogówki u psa może polegać na samym podawaniu leków i płynów do oka, może też wymagać interwencji chirurgicznej.

Na szczęście, nowe metody leczenia przewlekłego powierzchniowego zapalenia rogówki pozwalają na skuteczną kontrolę choroby. Niestety nie możliwe jest całkowite wyleczenie psa. Z tego względu konieczne jest systematyczne podawanie leków okulistycznych przez całe życie psa, a pacjent powinien pozostać pod stałą kontrolą okulisty

Maggie Clancy 6 października 2020 (Źródło zdjęcia: Firn / Getty Images) (Źródło zdjęcia : Firn / Getty Images) Opuchnięte oczy u psów, znane również jako zapalenie powiek, to stan chorobowy, w którym oko lub oczy Twojego szczeniaka mogą wyglądać na opuchnięte, podrażnione lub zakażone. Nagłe zobaczenie psa z opuchniętymi oczami może być niepokojące i ważne jest, aby skonsultować się z weterynarzem, gdy tylko zauważysz objawy. Niestety istnieje wiele powodów, dla których oczy Twojego psa mogą pojawiają się spuchnięte. Przyczyną może być coś drobnego, na przykład podrażnienie oczu przez kurz, lub może to być poważne, a nawet zagrażające życiu, na przykład w przypadku silnej reakcji alergicznej. Psy z określonymi cechami, takimi jak fałdy skóry na twarzy lub powieki skierowane do wewnątrz są również bardziej podatne na zapalenie powiek. Pamiętaj, aby powiedzieć swojemu weterynarzowi, jakie inne objawy obserwujesz u swojego psa, aby mógł prawidłowo zdiagnozować i leczyć wizja. Oto, co powinieneś wiedzieć o objawach, przyczynach i leczeniu opuchniętych oczu u psów. Objawy opuchniętych oczu u psów Zapalenie powiek, które dotyczy na obrzęk powieki i okolic, może wpływać na jedno lub oba oczy twojego psa. Nieleczony pies może drapać lub łapać go w oczy, aby uzyskać ulgę, co może spowodować wtórny uraz w okolice oczu. Dlatego ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem weterynarii, gdy tylko zauważysz, że Twój pies ma opuchnięte oczy. Oto niektóre objawy, które mogą wystąpić u psów cierpiących na zapalenie powiek: Opuchnięte oczy, czasem czerwone Powtarzające się mruganie Łapanie w oczy Wyładowanie z oczu Kichanie lub kaszel Wycofywanie się lub chowanie (Źródło zdjęcia: Hugo1313 / Getty Images) W większości przypadków, jeśli oczy Twojego psa są trochę opuchnięte i wydają się czerwone lub swędzenie, istnieje prawdopodobieństwo, że Twoje szczenię ma podrażnienie oka, ma infekcję (zapalenie spojówek) lub ma alergię. Mimo to, w połączeniu z innymi objawami, może istnieć inny powód, dla którego twój pies ma opuchnięte oczy. Na przykład, jeśli twój pies wydaje się łapać oddech i ma opuchnięte oczy, mogą to być o skrajnej reakcji anafilaktycznej i wymagają natychmiastowej opieki. Opuchnięte oczy u psów mogą być również objawem poważniejszej choroby, takiej jak jaskra. Oto kilka możliwych przyczyn, które mogą prowadzić do obrzęku oczu u psów: Alergie Jaskra Zapalenie spojówek – wirusowe lub bakteryjne Ciało obce w oku Infekcja grzybicza Pasożyty Porysowana rogówka Problemy z kanałami łzowymi (szczególnie narażone są na to Cocker Spaniele i Pudle) Leczenie opuchniętych oczu u psów Ponieważ istnieje tak wiele możliwych przyczyn obrzęku oczu u psów, ważne jest, aby lekarz weterynarii zbadał oczy szczenięcia. W ten sposób Twój weterynarz będzie mógł zalecić właściwy sposób postępowania. Niektóre zabiegi na opuchnięte oczy są dość słabe, jak krople do oczu na zapalenie spojówek, ale bardziej poważne problemy z oczami, takie jak zwiększone ciśnienie w oku z powodu jaskra, może wymagać natychmiastowej operacji. Zapobieganie obrzękowi oczu u psów nie zawsze jest możliwe, ale rutynowe porady higieniczne mogą pomóc zmniejszyć ryzyko wystąpienia obrzęku oczu u psa. Jeśli Twój pies ma problemy z oczami, pamiętaj o regularnym delikatnym przemywaniu go bez podrażnień. Jeśli przyczyną opuchnięcia oczu u psa są alergie lub infekcja, pamiętaj o prawidłowym podaniu leków przepisane przez lekarza weterynarii. Ogólnie rzecz biorąc, dbanie o czystość otoczenia psa pomoże również wyeliminować potencjalne obce przedmioty lub czynniki drażniące, które przedostają się do jego oczu.
choroby oczu u psa, choroby oczu u psów, choroby psów, ile kosztuje operacja zaćmy u psa, jak dbać o psa, jak dbać o pupila, katarakta, katarakta u psa, katarakta u psów, leczenie operacyjne zaćmy u psów, leczenie zaćmy u psa, pies nie widzi, pies niedowidzi, rasy psów, rodzaje zaćmy u psów, ślepy pies, ślepy pies na jedno oko
Kto ma owczarka w bardzo szybkim czasie staje się specjalistą od psich chorób. Pod warunkiem, że go bada nie tylko kiedy coś się dzieje, ale i profilaktycznie. W związku z nasileniem się u Donnera w ostatnich dniach objawów grudkowego zapalenie trzeciej powieki podczas zapuszczania kropli, stwierdziłam, że warto podzielić się z Wami informacjami o chorobach oczu moich owczarków. Nie wiem czy zwróciliście na to uwagę, że owczarki o wiele częściej niż inne psy na starość ślepną. Każdy pies na starość ślepnie, tylko że owczarki zaczynają już w wieku 7-8 lat, a czy to taki starczy wiek dla psa? Ja zdałam sobie z tego sprawę kiedy w mojej okolicy dwa psy młodsze od Budzika miały takie same zmiany na oczach jak mój pies. Tylko Budzik był leczony i do końca swoich dni zachował słabą, bo słabą, ale jakąś tam zdolność widzenia. Natomiast tamte psy utraciły zupełnie wzrok, rozbijając się dramatycznie na podwórkach o siatkę czy drzewa, po czym bardzo szybko były zastępowane nowymi owczarko-burkami na łańcuch. I przyznam się, że do tej pory z wielkim zainteresowaniem przyglądam się mijanym owczarkom lub zdjęciom ONków, czy mają przejrzyste oczka, czy matowe i zarośnięte błonką. Spaczenie rasowe… Ale… Tak już owczarko-maniacy mają. Donner – oczy Zacznijmy od Donnera, bo jego problem jest zdecydowanie mniej inwazyjny i problematyczny. Cierpi chłopak na grudkowe zapalenie trzeciej powieki. Po krótce o chorobie: Grudkowe zapalenie trzeciej powieki Jest to choroba wirusowa, która często zostaje powikłana procesem bakteryjnym lub infekcją wirusową. Po wewnętrznej stronie trzeciej powieki (rzadziej po zewnętrznej) znajdują się tzw. grudki chłonne, które pod wpływem namnażających się w nich wirusów ulegają powiększeniu. Powiększone grudki chłonne drażnią powierzchnię oka, wywołując u zwierzęcia dyskomfort, a nawet ból. Właściciel może zaobserwować silny wypływ z oka i zaczerwienienie spojówek. Grudkowe zapalenie trzeciej powieki wymaga leczenia farmakologicznego, a w niektórych przypadkach zabiegu chirurgicznego. ~ U nas diagnoza pojawiła się przypadkowo. Mając w pamięci chorobę Budzika, kiedy tylko Donner zaczął wychodzić z wieku szczenięcego udaliśmy się do prof. Ireneusza Balickiego, który leczył Budzika, aby wyeliminować przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki, które potocznie nazywam uczuleniem na słońce. Profesor uspokoił mnie, że nie widzi u Donnera żadnych zmian i żartował jeszcze, że gdyby mój kolejny owczarek na to cierpiał musiałabym mieć olbrzymiego pecha. Ale za to zdiagnozował grudkowe zapalenie trzeciej powieki i zalecił zabieg chirurgiczny. Byliśmy w bardzo dobrym momencie, ponieważ jeszcze praktycznie nie było objawów choroby, było to jej początkowe stadium i operacja nie była niezbędna. Dlatego przyznam się, że nie zdecydowałam się na zabieg mimo, że mam olbrzymie zaufanie do profesora, który także uratował oko Kłopota, mimo że groziło mu operacyjne usunięcie oczka. Nie zdecydowałam się na operację z kilku powodów. Raz dlatego, że nie chciałam poddawać tak młodego psa narkozie i operacji, a dwa dlatego, że problem nie był jakiś poważny. Na operację zawsze przyjdzie czas, ale póki nie trzeba, profilaktycznie tego robić nie chciałam. I w sumie dobrze się stało, bo opanowaliśmy chorobę kroplami. W Internecie straszą, źle przeprowadzony zabieg, mimo że mało inwazyjny, grozi problematycznymi powikłaniami (oczywiście nie wątpię w to, że prof. by go dobrze zrobił) więc ryzykować nie chciałam, póki nie ma innego wyjścia. No bo u Donnera dwa razy w roku pojawia się problem z oczami. Na wiosnę i na jesieni. Czym się objawia u nas? Rano po spaniu i czasem pod wieczór psu zbieraj się śpiochy w oczach bardziej obfite niż zwykle. Zapuszczam mu wtedy krople z neomecyną i po tygodniu problem znika. Jednak gdyby psu ropiały bardzo oczy, utrudniało by mu to życie nie wahałabym się z zabiegiem. W przypadku Donnera już prawie 4 lata dajemy sobie radę z naszą małą chorobą na kroplach i jest dobrze. Ale nie ta choroba jest głównym wątkiem… A jest nią: Borys – oczy Przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki u psów Przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki (PPZR) – keratitis superficialis chronica (KSC) jest jedną z najgroźniejszych chorób narządu wzroku psów. Obawami choroby jest naciek włóknisto-naczyniowej tkanki, oraz wrastanie naczyń krwionośnych i ich późniejsza pigmentacja. Pierwsze objawy pojawiają się w dolnych częściach rogówki. Jest to choroba o podłożu immunologicznym, ale dokładny czynnik etiologiczny pozostaje nieustalony. Jako główny czynnik środowiskowy o dużym znaczeniu w etiologii uznaje się promieniowanie ultrafioletowe, czyli w dużej mierze światło słoneczne. Dotychczasowe badania nie udowodniły charakteru dziedzicznego tej choroby pomimo, że najczęściej chorują na nią owczarki niemieckie, ale jest ona spotykana także u mieszańców, owczarków belgijskich, owczarków szkockich, chartów i pudli. Choroba pojawia się u psów zdrowych, w bardzo dobrym stanie ogólnym, które nie wykazują innych objawów chorobowych. Czas rozwoju zaawansowanych objawów klinicznych jest różny i zależy głównie od predyspozycji indywidualnych psa. U niektórych psów w krótkim okresie czasu dochodzi do braku przejrzystości rogówki, u innych przebieg jest powolny i sprawność wzroku pozostaje utrzymana. Rozwój choroby trwa od kilku miesięcy do kilku lat. Wiek psów jest istotnym czynnikiem wpływającym na występowanie i przebieg choroby. Najczęściej pojawia się u psów w średnim wieku, pomiędzy 4 a 7 rokiem życia. Uważa się, że u młodych owczarków niemieckich przebieg jest gwałtowny i charakteryzuje się dużą intensywnością objawów klinicznych (do ślepoty dochodzi najczęściej po 1 roku). Jeżeli chorują osobniki w wieku 4-6 lat i starsze, przebieg jest wolniejszy, a nasilenie objawów klinicznych słabsze. Objawy: Choroba zaczyna się zaczerwienieniem spojówek i niewielkim naciekiem zapalnym w okolicy rąbka dolnoskroniowego kwadrantu rogówki. W rogówkę zaczynają wrastać naczynia krwionośne, a wraz z nimi naciek zapalny powiększa się przyjmując postać włóknistonaczyniowej tkanki różowego koloru. Początkowo jest ona cienka, ale wraz z rozwojem procesu chorobowego staje się coraz grubsza, niekiedy sprawia, że powierzchnia rogówki jest nierówna. Z czasem naczynia ulegają pigmentacji. ~ „Przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki u psów – diagnostyka i terapia” Ireneusz Balicki; Katedra i Klinika Chirurgii Zwierząt Wydziału Medycyny Weterynaryjnej AR Więcej znajdziecie tutaj: [PDF – 1 , PDF-2] Budzik – oczy Wiem, że oczko Budzika też miało robione zdjęcie i też miało iść do jakiejś publikacji, ale czy poszło? Nie wiem, ale lubię myśleć, że któreś zdjęcie w publikacji jest jego i przyczynił się do poznanie tej choroby. U nas choroba jak zwykle wyszła przypadkowo. Pojechaliśmy do zwykłego weterynarza, bo Budzik miał czerwoną zmianę na oku. Coś jak liszaj, jak popękane naczynka? Myśleliśmy, że się zakuł, ale dobrze, że trafiliśmy na dobrego weterynarza, który odesłał nas do profesora, a nie leczył na własną rękę lub zbagatelizował problem… Po szybkich oględzinach profesor od razu rozpoznał chorobę. Nie ukrywał, że musimy liczyć się z tym, że pies straci wzrok, że może będzie potrzebna operacja i że leki mogą nie zadziałać, ale kto się tym przejmował? Zakupiliśmy krople, które były robione na zamówienie i kosztowały horrendalne pieniądze (a jednorazowa kuracja starczała raptem na miesiąc) i rozpoczęliśmy leczenie. Na początku zapuszczaliśmy krople 5 razy dziennie, później 3 razy dziennie po dwa rodzaje kropli DMSO + Cyklosporyna. Co się Budzik wycierpiał… Krople były bardzo piekące i przez pierwsze miesiące w godzinach zapuszczania kropel pies znikał. Ale jak mus to mus. Bardzo żałuję, że wtedy – w sumie raptem jakieś 7 lat temu – psie rzeczy były praktycznie niedostępne. Musieliśmy chronić oczka Budzika przed słońcem lub zainwestować w okulary przeciwsłoneczne. Jedyne okulary jakie były dostępne, trzeba było sprowadzać ze stanów i kosztowały w przeliczeniu na złotówki prawie 300zł. Niezły koszt prawda? A ile posłużą takie okulary psu który dużo czasu spędza bez nadzoru w ogródku? Nie zdecydowaliśmy się więc na nie, w związku z tym pomimo kropli wolniej bo wolniej, ale choroba postępowała. Duża była też w tym nasza nieodpowiedzialność na początku leczenia, bo nie wiedzieliśmy jak choroba jest groźna – w końcu to była malutka plamka! Czasem krople się kończyły, a my dopiero wtedy jechaliśmy po receptę, potem trzeba było tydzień czkać na krople i nagle 2-3 tygodnie bez kuracji. Czasem jechaliśmy na wakacje, a pies zostawał z babcią, więc nikt mu kropli nie zapuszczał. Różnie bywało. W efekcie czego na rok przed śmiercią Budzik widział już tylko w 20% i tylko kiedy patrzył „spod byka”. Mimo to leczony był do ostatnich dni, a przez ostatnie lata z pełną już świadomościa i bezwzglądną systematycznością, dzięki czemu choroba się prawie zatrzymała i postępowała już dużo, dużo wolniej. Okulary przeciwsłoneczne dla psów Cieszę się, ze Donner nie cierpi na przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki u psów, ale i tak systematycznie kontroluje stan jego oczu. Przykre jest tylko to, że tak naprawdę jest to kolejna choroba która dotyka rasę, a o której się prawie nie mówi. Dyspazja… skręt żołądka – to takie oczywiste -alergie, trzustka o tym się wspomina, ale o coraz częstszych wrodzonych wadach serca, czy predyspozycjach do chorób z oczami i nowotworów się nie mówi. Bo po co psuć wizerunek rasy, który i tak pod względem zdrowotnym nie jest najlepszy? No więc podsumowując: badajmy nasze psy profilaktycznie, obserwujmy je i nie bagatelizujmy najdrobniejszych problemów. Czasem warto wydać te 100zł na badania i mieć spokój, niż tego nie zrobić lub zrobić zbyt późno i potem wydawać dużo więcej pieniędzy (miesięcznie) na leczenie niż jednorazowy koszt badań. Oczy Budzika w wieku około 5 lat I tak Donner miał już w swoim krótkim życiu przebadane oczy, uszy, serce, pęcherz, prostatę, wielokrotnie krew, kał. Wszystko profilaktycznie lub na wszelki wypadek przy jakichś niepokojących objawach. I tak, przez przypadek w krwi wyszła babeszjoza (przebadana na moje życzenie, bo pies objawów odkleszczówki nie miał), przez przypadek na EKG wyszedł blok I stopnia (była akcja badania serca owczarków i przypadkiem wyszło), przez przypadek wyszło grudkowe zapalenie trzeciej powieki, a poszliśmy z obawą o inną chorobę. Można by powiedzieć szczęśliwe przypadki, ale jednak przypadki, bo gdyby tego nie zbadać i nie podjąć odpowiedniego leczenia, kto wie co by było teraz. Może nie było by nic, a może nie było by Donnera? Ileż chorób Budzika, mogłam wyeliminować lub opanować wczesną diagnostyką. Od pierwszego nowotworu na łapie, operacji żołądka, problemów z oczami, przez tasiemca zajatyckiego, trzustkę, na sercu kończąc. Może więc jestem psim hipochondrykiem, ale wolę tak podchodzić do psa – nauczona przypadkiem Budzika – niż później leczyć, bo zbagatelizowało się coś, co potem ewoluowało w chorobę nieuleczalną. Profilaktyka to podstawa! Zajrzyj również tutaj, a dowiesz się więcej o okularach, kiedy należy ja kupić, jak zapoznać z nimi psa i o chorobach psich oczu.: Choroby oczu moich owczarków Przewlekłe Powierzchowne Zapalenie Rogówki – to nie wyrok! Kupiłam okulary i co dalej? Testy okularów Oczy Budzika w wieku 10 lat. Jak widac tylko górna część oka nie jest pokryta pigmentem i pies widzi tą górną częścią. Ogółem: 26 803, dzisiaj: 1 Przeczytaj także: Amelia Bartoń - Mam dość specyficzne poczucie humoru, stosuję dużo ironii (zazwyczaj autoironii) oraz przenośni - nie odbieraj wpisów dosłownie i osobiście! Są to moje indywidualne przemyślenia i nie musisz się z nimi zgadzać, dlatego przed rozpoczęciem czytania wpisów skonsultuj się z weterynarzem lub behawiorystą, gdyż każdy wpis niewłaściwie zrozumiany grozi utratą zdrowia. Niewskazane dla osób bez dystansu. Substancja czynna: obiektywne ocenianie świata i osobiste przemyślenia. Czytane w nadmiarze mogą powodować frustrację i chęć hejtu. Czytasz na własną odpowiedzialność!
.
  • kxjyltr9if.pages.dev/48
  • kxjyltr9if.pages.dev/31

    • choroby oczu u psa zdjęcia